şarkıcılığını severim fakat karakteri benim için bir hayal kırıklığıdır. keşke ibrahim tatlı olarak yaşadığı günleri göz önünde bulundurup insanlığa daha güzel hizmetler yapsaydı.
"15 Temmuz'da olmasaydı Başkan Tayyip, şimdi hepimiz olmuştuk hain. Çünkü vefalı adam. Almanya'da en son yoğun bakımdan çıkıyorum, kulağıma telefon dayıyorlar, Başkan. Amerika'da telefon alıyorum, Başkan. Nerede arıyorsam Başkan, anamın cenazesinde Başkan, ne yapıyorsam Başkan. Mevlütlerde, ölülerde sıranın en başında, camilerde Kuran okuyan Başkan. Böyle bir adam yok. Gel de bu adamın peşinden gitme. Ben gidiyorum arkadaş, sözü olan varsa söylesin. Benim tarafım belli."
şeklinde demeci olan ve "Bugün nasıl sıçtın ibocum?" diye aranmıyorsa o kadar da sevinmemesi gereken, eski dönemin hohoyinmanı, yakın dönemin yanlaması, her dönemin beyinsizi.
Türkiye'de en çok albüm satmış sanatçı.
33 milyon albümü satılmıştır.
ayrıca mavi mavi albümü 3.1 milyon satış rakamına sahip ve en çok satan albümdür.
Kafaya kalaşnikof mermisi yiyerek hala hayatta kalmasıyla adını Türkiye tarihine yazdırdı.
Belki Urfa da oxford yoktu; gidemedi ama kafasına kalaşnikof mermisi yiyip ölmeyen ilk insan kimdir sorusuyla genel kültür sorusu oldu.
Deyim icat etti.
Kendi karanlığından kurtulmanın tek yolunu milletvekilliği olarak düşünmüş her defasında bozguna uğramış karanlık. Seçilse kim bilir ne işler başaracak, kimleri sindirecek?
Kendisi, ailesi, ilişkileri ortalığı fazlaca meşgul ediyor. Daha geçenlerde 'tehdit ediliyoruz, oğlumu öldürecekler' mavalını okuyordu ki; Oğlunu beach club sahnelerinde, kendisini kebapçı masalarında görmekteyiz.
Neymiş?
Çakalın ağlamasıymış.
sesi 10 numara kişiliği 0 olan türk halk müziği sanatçısı. gücünün yettiğine dayılanır, ezer, işine gelmediği zaman eteğindeki taşları döker, yaptığı iyilikleri tv'lerde canlı yayınlarda ballandıra ballandıra anlatmayı sever. dansöz gibi kıvraktır, dönem adamıdır. güneydoğuda artık pek sevilmez. kafasına keleş mermisi yediği halde ölmedi. demekki çekecek çilesi varmış.
