"hadi bir şeyler söyle, çocuk gözlerim dolsun. içinden git diyorsun duyuyorum gülüm, gideceğim son olsun."
çaresizliğin vardığı son noktayı anlatan efsane cümledir.
içiren bir parça. çokça içirir adama. çünkü her insanın içinde ölen birileri vardır muhakkak. hatta bazılarının içinde katliam olur anlaşılmaz olur geceler. kadehlere katranlar kadehlere kezzaplar doldurulur. içinde ölsün diye birileri. ızdırabın dibinde!
Bugunun bir ozetidir, nedenini bilmiyorum ama bugun icimde birseyler oluyor gibi, kendimi bir yerlerden atasim var. uzerimde kara kara bulutlar, yuregimde seller akarcasina dolup tasmalar ama bir turlu disari atamayisimin cabasi icindeyim. En guzel sozler bile care gelmiyor, faydasiz ve caresiz hissediyorum ayni anda. icimdeki haykirislar yukseldikce huznum artiyor, aglamak gelsede, gozlerim nemlensede, bogazim dugum dugum olsada, aglayamiyorum ve nedenini bilmiyorum, bu sanirim dahada deli ediyor. Bir yerlere kivrilip yatip acimdan olmek ve belkide boylece rahatliycagimi.dusunuyorum. varligimin ne kadar acizane ve bos oldugunu tam anlamiyla hisseder gibiyim. Icimdeki bu sey ne ise gitsin istiyorum.
