eğer muhammed in resmi yapılırsa heykellerinin de yapılması bunu takip edecektir. ve insanlar bu resimler ve heykelciklerden medet ummaya, onlara dua etmeye başlayacaktır, amaç bunun önlenmesi ve hiçbir şeyin putlaştırılmaması olabilir mesela. bazı akıllılar da bundan ticarı kazanç sağlayacaktır ayrıca. bunu düşünebilmek fazla zeka gerektirmemekle birlikte inançlı biri olmayı da gerektirmez.
günümüzde, evvelce büyük(!) devletlerin sömürgesi olmuş ve bunun tabii sonucu olarak hıristiyanlığı kabul etmiş küçük afrika ülkelerinin bazı kabileleri dışında hz. isa buğday sarısı saçları, deniz mavisi gözleriyle tasvir edilir. zannedersiniz ki, hz. isa isveç doğumlu. oysa bu buğday sarısı saçlı, deniz mavisi gözlü resimlerinin yapılmasından çok önceleri, sıklıkla ortadoğu ve bazen de anadolu'da yapılmış olan hz. isa tasvirlerinin çoğunda esmer bir ten, siyah saçlar ve biraz dolgun bir burun görülür. bu özellikler, yahudilerin ve arapların ortak ırkı olan sami ırkın özellikleridir. peki ne oldu da geçen zamanla birlikte hz. isa'nın saçları sarardı. cevap voila'mı? sanmam.
hz. muhammed sıklıkla resmedilseydi -ki halihazırda bazı resimler ya da benzeri sanat eserleri vardır- belki de o'nun resimlerinin de başına gelecek olanlar bunlardı. türkler müslüman olunca o'nu türk gibi resmedecek, rusya'da bir topluluk müslüman olunca o'nu rus gibi resmedecekti.
şu anda herkesin zihninde farklı bir muhammed tasviri var. kimisine göre herkes gibi, kimisine göre yüzünden nur saçıyor. ancak, fikirlerinde taşıdıkları değişik muhammed portresine karşın herkes ortak güzelliklerde buluşuyor. ama dikkat edilirse, adab-ı muaşerete aykırı herhangi bir resme de kitle olarak tepki gösteriliyor.
tolstoy'un anna karenina'sını okurken levin'in aşkıyla harap olan, ruhsal travmalar yaşayan o duru güzelliğin(anna'nın) resmedilmesine de karşı durmuşumdur her zaman. raskolnikov'un sadık sevgilisi sonya'nın o cılız vücudunun portreleri süslemesine de muhalifim. küresel dünyanın içinde ruhsal metamorfoz geçiren bir böcek olan gregor samsa'nın dahi o halini merak etmedim. zira, insanın tahayyül dünyasından daha geniş bir sahne olamayacağına inanmıyorum. hz. muhammed'in de hz. isa'nın da ve ehli cümle güzel insanın da resmedilmesine bu yüzden karşı durmaktayım her zaman. birisi muhammed'in hoşgörüsünü ön plana alıp kafasında öyle bir portre yaratacakken, kimisi latife ederken tahayyül edecek peygamberini. kimisi askeri bir deha olarak hatırlayacakken o'nu bir diğeri torunun başını şefkatle okşayan bir tonton dede hayal edecek algı dünyasında. şimdi söyleyin bakalım hangi ressam o'nu resmedebilir benim onu beynimin içindeki milyonlarca sinir hücresini seferber ederek tahayyül ettiğim gibi?
müslümanların tercihidir. isa mesih'in resmedilmesinin hristiyanlarla ve hristiyanlığın ilk çağlarıyla alakası vardır. şöyle ki; o zamanlar okuma-yazma bilmeyen insanlar olduğu için resimler kullanılmıştır ve bu gelenek günümüze kadar gelmiştir. bugün protestan kiliseleri de bu resimleri doğru bulmamakta ve kilisede kullanmamaktadır.
küçük bir not: hayatımın hiçbir döneminde ailem ya da ruhbanlar bana o resimlere tapmamı öğretmedi. ve hiçbir hristiyan da onları put kabul etmez. sevdiğiniz bir insanın resmini evinize asarsanız, hatırlamak için ya da başka bir şey için. bunu da böyle düşünmek gerek... lütfen o şekilde algılanmasın bu, hristiyanlık putperestliğe kesin bir şekilde karşı çıkar.
dini konularda kesin bilgiye sahip değilsek yorum yapılmamalıdır, çünkü dini konular öyle akla gelen herşeyin yazılıp söylenebildiği siyasi konu değildir. burada yazacağınız en küçük yalnış şey, bazı insanların o yazılana inanacak olması sonucunu doğurabilir. bu konuda yazılan ve doğru olmayan şu entry gibi (#3760282). islam dinine göre peygamber efendimizin resmedilmesi günahtır şeklinde bir ibare ile hiç karşılaşmamakla birlikte, böyle bir şey yoktur... resmedilmemesinin tek nedeni bizler peygaber efendimizin tasvir edilemeyecek kadar güzel olduğunu düşünüyoruz. hiç bir tasvir onun güzelliğine erişemez diye düşnüyoruz. bu sebepten ötürü bir nevi kural haline gelmiş bir islami örftür. yani her şeye günahtır sevaptır şekilnde koca karılar gibi yorum getirmenin mantığı yoktur. bir şeye günahır diyorsak ispatını yapmamız bilmeyenlere faydalı olma açısından önemlidir.
peygamber efendimiz'in adeta bugünleri gördüğünün apaçık delillerinden biri daha. eğer resmedilip, heykelleri yapılsaydı islamiyet dinine mensup müslümanlar bunu abartıp, heykellere ister istemez adeta tapınıp, yanından ayrılmamaya gayret edip, yaşamının bir parçası haline getirecekti.
sadece sakal i serifi bunca ilgi ve adeta taparcasına sevgi gösterileri yeterken bunun olması her şeyi daha kötüye ve dinimizi iyice su istimale götürürdü.
böyle bir şeyi de hz. muhammed (s.a.v.!) asla uygun görüp izin vermemiştir.bu ufak detaydan bile müthiş şeyler çıkarabilmiş yüce bir insandır o.*
nefsine uyup, kendi heykellerini ve resimlerini pek ala yaptırabilirdi ama yapmadı. bu kadar yani.
her ne kadar fazla inanç sahibi olmasamda bu konuda birkaç kelam edebilirim diye düşünüyorum.en basit ve en bilinen sebeple hz.muhammed'in putlaştırılmasını önlenmek istenmiş sanırım.ve çok mantıklı bir durum bu. alevi vatandaşlarımızın hz.Ali'ye nasıl değer verdiğini onu nasıl önemsediklerini ve bazılarının peygamberden çok değer verdiğini gördüm(genel için değil gördüğüm alevi yakınlarım için söylüyorum).he bunun sebebi farklı da olabilir ama ben bunu hz.Ali'nin görünür tasvir edilebilir olmasına bağlıyorum şahsi görüşüm bu.bir başka mesele hristiyan dünyası dinini eleştirerek bir yere gelmemiştir.din adamlarının yaptıklarını eleştirmiştir.mücadelesi ayrı bir sınıf olan ruhbanlarlaydı.onları yıpratarak özgür fikirlere nefes aldırabildiler yani bunun isa'nın tartışılabilir olmasıyla alakası yok.dolayısıyla hz.muhammed tasvir edilebilir bir peygamber olsaydı da durum değişmeyebilirdi.konuyu biraz daha saptırmak gerekecek ama islamiyet, avrupa orta çağı yaşarken aydınlanmıştı zaten.abbasiler döneminde en ileri düzeye gelmişti fakat dini bilgisine başvurulan kişilerin dinin içine seküler-dışsal(dünyevi) şeyler sokmasıyla islamiyet yobazlığın pençesine düştü.olay asla dinin bizi geri bırakması değil aslında bireylerin dine müdahalesi islamiyeti geri bırakıyor.