çok huzursuz anlar yaşatır. genetik de çevre de rol oynar. özellikle gece uyumaya çalışırken geldiğinde bacağımı kesme isteği de geliyor, sabaha geçiyor.
asla bacak sallamak değildir. bacağın sabit durduğunda inanılmaz uyuşup ağrılar kramplar girmesi ve hareket ettirdiğin anda hepsinin geçmesidir.
Benim de sağ bacağımda etkisini gösteren sendrom. Farkında olmuyorum sallarken, bazen ancak yanımda biri olup da uyarırsa durdurabiliyorum. Uzun süreli olduğunda bacağı yorar. Sadece bacağı değil insanı da Huzursuz eder.
Gece bir anda sanki saatlerce yürümüşsünüzde ayaklarınızda derman kalmamışçasına garip bir güçsüzlük neticesinde kendini gösteren bir histir.
Bu sendroma sahip kişiler bolca secde pozisyonunda ya da ayakları havaya dikip uyurşar. Secde pozisyonunda bu hissi geçiştirmeye çalışanlar bacaklara kan gitmediği için sanki bacaklaro yokmuş gibi hissiz uyanması ve hissin yavaş yavaş geri gelirlen size yaşattığı o bıçak batması yoğun karıncalanma eşliğinde inlemeler paha biçilemezdir. Bu secde pozisyonu bir süre sonra işe yaramaz ve para isteyen dansöz gibi geri yatarsınız ve uyuşan bacakları kırtarması daha da zorlaşır.
Tedavi için doktora gittiğinizde parkinson ilaçları verirler size. (bkz: pexola)
ilacın yan etkileri arasında, kumar, cinsel dürtülerde artış, aldatma, aşırı para harcama dürtüsü vs vardır ve ilaç sizi bildiğin sebzeye çevirir. Kullanmasanız daha iyi yararından çok zararı var kodumun ilacının. Parkinson ya...
15 yaşında ilk belirtilerini gösterdi ve cenin pozisyonunda yatarak geçiştirdim.
20li yaşlarımda günde 10-20km arası yürüyerek sorunumu geçiştirdim.
Şimdi 30larımda yürüme bitti sendrom tavan yaptı. Düşman başına denilecek cinsten genetik bir hastalık.