Şunları levha yapıp üzerime asmak veya kendime dövme olarak yazdırmak istiyorum.
Bence ile başlayan cümleler kurulması.
Yüksek ses ile konuşulması.
Karşı tarafın kendini benim için çok değerli hissetmesi.
Kant ve hegel'den öte felsefe konuşulmaması.
Neye göre kime göre gibi saçma sorular sorulması.
Herhangi bir referans kitabında ya da internette bulunacak şeylerin sorulması.
Uyandırılmak.
Beylik laflar edip yapmaya gelince bahane üretmek.
Risk almaktan korkulması.
Yarının çok düşünülmesi.
Arzuların üzerinde yasa kabullenilmesi.
Kahvemden içilmek istenmesi.
Birilerinin ben okurken konuşmaya çalışması.
Üzüldüğümün, kırıldığımın düşünülmesi ve kırıldıysam bunun anlaşılmaması.
Nezaketimin değer vermek olduğunun sanılması.
Ve diğer insanların var olması.
Not: tabii her genelleme gibi istisnalara sahip, nasıl genelleme oluyor bilmiyorum. Zaten bilmeye ihtiyaç duymam, cehalet daha leziz.
ciddi meseleleri anlamak yerine olayı sidik yarışına döndüren insanlar. haksız durumdan çıkmak için muhatabına bok atan pislikler.
samimiyetsiz tipler. karaktersizler.
birilerinin arkasından söylenmedik laf bırakmayıp sonra o kişilerle yüz yüze gelindiğinde can ciğer olunmasından hiç hoşlanmıyorum. O nasıl bir genişliktir yahu...
