çocukluğumdan beri sincapları severim.. fakat kimseyle paylaşmam, ha neden paylaşmam onu da bilmiyorum amk! neyse, yaşadığımız yerde sincaplar fazlaca ve o ürkek heyecanlı tavırlarıyla neşe saçıyorlar etrafa. bugün markete doğru giderken bir baktım hoşlandığım kızın yanından hızlıca bir sincap geçti ve bizimki korktu! sen bizimki al parke taşını hayvana doğru fırlat! bakkkkk!!! teğet geçti şerefsizim. acayip sinirlendim tokat manyağı yapacam kızı kafaya koydum sonra dedim bu parke taşını o kadar uzağa atabiliyorsa o beni tokat manyağa yapar, bulaşmadım kıza. eve gittim çay demledim yanına da biskrem vardı miss..
