böyle sokakta bir kız görürsünüz ve beğenirsiniz. takip edip bir mağazaya girmesiyle birlikte sesine şahit olur ve dumur olursunuz. adeta sönersiniz...
buna benzer bir duruma şahit oldum ama bu kız değil erkekti. çocuk ilah gibi, bakmaya kıyamıyorsun. bir otobüste muavindi. diyebilirim ki, hayatımda gördüğüm en yakışıklı adamdı. yanımdaki kız arkadaşımla beraber "bu ne yahu?" deyip, kaldık. hatta, "bu çocuğun bu görevde işi ne, bir ajansa başvursa kaparlar anında" yorumları filan da yaptık. sonra o unutulmaz an geldi çattı, başımıza balyoz inmişe döndük. yarabbim, konuşmasaydı da, konuşamadığına şahit olmasaydık, zihnimizde hep o haliyle kalsaydı ya. of diyorum of... bir insanda diksiyon bu kadar mı bozuk olur, bu kadar mı kötü ses tonu olur (allah'ım affet beni, tövbe tövbe).
