bu insan hoşlanmadan önce karşıdakinin görüşünü, inancını bilsin ona göre hoşlansın. çünkü bu insan dolmuşa biner gibi hoşlanıp iner gibi vazgeçebiliyor. çünkü bu insan ateist bir insanı ahlaksız, her pisliği yapabilen, yalan söyleyen biri olarak görüyor, kendisini de dinin arkasına saklanmış doğru dürüst bir insan gibi gösteriyor.
acaba ateist diye ayıran yobaz insanların hangisi bir ateist ile oturup bir iki muhabbet edebilmiş şüpheli..
dindar bir insan için elbette ki üzüntü verici hadise lakin insanları dinine göre mi seviyoruz? ne kadar dindar olursanız olun bir kişiyi böyle ucuz sebepten silip atmaya çalışmak ancak acı verecektir kalbinize.
ateist olmadığı için mi hoşlanılmıştır ki de ateist olduğu öğrenilince bitsin. "lan ne kadar da güzel ateist olmayan bi kız" diye başladıysa durum başka.
eğer hoşlanma duygusu geçici bir heves değilse ilişkinin gidişatında herhangi bir sorun teşkil etmeyecek durumdur. (bkz: sözlük yazarlarının dine kafayı takması)