sancıdır bildiğin. yani mecaz değil, cidden karın da tüm vücut damarlarını kendine doğru çeken bir sancı başlar, böyle cenin olmak istersiniz, ilginçtir. atana kadar geçen süre zaten ziyadesiyle stresliyken, attıktan sonra onun ne düşüneceği üzerine tahmin yapmak ve bir süre sonra cevap beklemeye değin akan zamanda, duygu anaforunda savrulunur. son kademe komplo teorisi kademesidir. ya bir ışık görüyorsunuzdur ve güzel şeyleri yoğunlukla düşünüp arada aklınıza gelen kötü senaryoları "yok artık canım" diye savuşturursunuz, yahutta ışık yoktur, zaten sırf atmak için atmışsınızdır o mesajı da ve olumsuz şeyleri yoğun olarak düşünürken arada "lan var ya ya şöyle dönerse" gibi pratikde olma olasılığı olmayan rüyalara dalar, iç geçirirsiniz.
insanı gerim gerim geren hadise.kızdan uzun zamandır hoşlanıyorsunuzdur,binbir güçlükle tanışmışsınızdır.aman susmayım muhabbet ediyim,suskunluk olmasın,aman güldüreyim,şöyle olsun böyle olsun derken en sonunda telefon numarasını da almışsınızdır.ama biter mi efendim?bitmez,bitmez lan,bitmez!!sıra ilk mesajı atmaya gelmiştir.ilk mesajı yazar, göndere basarsınız ve gerilimli dakikalar başlar.'acaba cevap atacak mı?ya atmazsa?niye atmasın lan?niye atsın ki amk?'
ve gerilimli dakikalar geçmeye devam eder...siz elinizde telefon beklersiniz...dakikalar dakikaları kovalar.ve sonunda mesaj sesi!heyecanla abanılır tuşa.ama !abi akşam 11-12 maç var gelcen mi?varsa fazladan krampon da getir.46 numara ha! diye abuk sabuk bir mesaj gelmiştir.46 numaranı s.kyim,maçını da s.kyim diyerek tekrardan beklemeye başlanır...
artık ümidi kesip,kızın niye size mesaj atmadığıyla ilgili komplolar kurarken duyulan mesaj sesiyle tekrardan abanılır tuşa;
