Dersane zamanı bir çocuğu felaket beğeniyorum.Onu görünce yürüyüşüm bile değişiyor.Aynı enrique iglesias.Neyse bir akşam durağa yürüyoruz kız arkaşımla kızın arkadaşıymış o da bizimle yürüyor.sırasıyla Ben-Arkadaşım-Çocuk olarak yürüyoruz.Arada araya insanlar giriyor biz yanyana geliyoruz.Bayılıcak gibi oluyorum.Sonra ayrılma vakti o otobüsüne binicek gülümseyerek;
Ç: Çocuk K:Kolmogorovsmirnov
Ç: iyi akşamlar
K: Hebelehübelebü
Ç: Efendim
K: Sanada hebeulü
Sonra çocuk gülümseyerek gitti.Ah rezillik sonra hiç konuşmadık.
beyindeki kimayasal reaksyonların artması hadisesi. beynin sağ tarafına yük bindikçe mantık tan sorumlu sol beyin birzz devredışı kalıyor kanaatindeyim.
ayrıca bir diip not hangi ülkede genç delikanlıların adı "çocuk"tur niye tamam bir isim bulunmalı hemen hemen her dilde var ama niye 5- 12 yaş aralığı insanlara verilen isimlerle sesleniliyor?
öncelikle duyguların samimiliğinin göstergesidir, yani kötü bir olay değildir. konudan konuya girilemez, konuşacak konu bulunamaz, beden soğuk terler atmaya başlar, saçmalandığı anlaşılınca da ne yapılsın nasıl yapılsın bilinmez, el ayak koordinasyonu sağlanamaz, çok feci bir durumdur. sonradan hatırlandığında ise insanı her defasında utandırır bu hadise.
hoşlanılan kişinin yanında saçmalamak heyecandan dolayı gerçekleşen bir durumdur. bu durumda laflar ağızdan kişi kontrolünden bağımsız olarak çıkar. karşıdakinin gülmesine veya sinirlenmesine neden olur. bu laflar kişinin gerçek kimliğinin ortaya koyar ve aniden terk edilmeye yol açar. eğer kişi iyi niyetliyse karşıdakinin ona daha çok bağlanmasını sağlar. bu birnevi açık sözlülüktür.
harikadır. yıllar sonra hatırlayıp gülümsersin. o anı soracak olursan; yüzde bir kızarıklık merkezden perifere yayılan bir ateş dalgası. ama yine de iyidir iyi.*
normal olan hadisedir. hele de hoşlanılan kişi sizden hoşlanmıyorsa ve siz bunun farkındaysanız, batmamak için mantıklı konuşayım derken çeneniz düşer iyice rezil olursunuz. *
