belki de hepimizin düştüğü bir hata veya rekleks olmuş hareketlerin sonucu bilinçaltımıza işleyen sanmalar.
üşümüşüz baya istanbul soğuktu bu gün hemen bir lokantaya girdik sıçak çorba söyledik. şöyle bir hohladık elimiz ısındı, sonra üfledik çorbamız soğudu. benim afyon patladı o an; laaan! dedim; 'nefes aynı nefes, biz şimdi niye çorbaya soğusun diye üflerken, soğuktan donan elimize ısınsın diye hohladık?'
aynı durum otobüste camı buhulaştırmak içinde geçerli olmuyor! hohlayınca buharlaşıyor ama üfleyince buharlaşmıyor. kafam karıştı hemen eve geldim bir başlık açtım, yarın erkenden üniversitenin kapısına dayanıp bilimsel araştırma başlatılması talebinde bulunacağım. *
doğru bir sanma olayıdır. 'hohlamak' yavaş bir üfleme işidir ki böylece ciğerlerdeki hava vücut ısısını daha fazla alır, üflendiği zaman ise ağızdan çıkar çıkmaz basıncı aniden düşen hava soğur, çarptığı yüzey üzerindeki basıncı da düşürdüğü için soğutur.
