daha dün akşam abimle birlikte izlediğim bir haberin ne kadar üzünç olduğunu konuşup, sabahında sözlüğün gelişmeler kısmında yazılan o yürek delici yazıları okuyup yanarak ölen o gencecik çocukların meğer sözlükteki yazar arkadaşımız olduğunu öğrenerek mahvoldum...
" bu dünyada yaptıklarımız, sonsuzlukta yankılanacaktır." yazar arkadaşımızın bırakmış olduğu tüm izlerin onu sonsuz kılması dileklerimle... ölüm yeni bir doğum, yeni bir başlangıçtır. umarım sonraki mekanı cennet olsun.
gözyaşlarımı tutamadım ben hiç tanımama rağmen. kendi 19 yaşım geldi gözümün önüne. ne hayalleri oluyor insanın. hiç aklına gelmiyor bir gün sonra diğer aleme göçebilme ihtimali. kazadan 1 dk öncesi ne muhabbetler dönüyordu kim bilir o arabada. gidene mi üzülürsün, kalana mı? karar veremedim ben.
allah'ım kalanlara sabır, yanımızdan ayrılanlara da cemalini nasip etsin..
hepimizin başı sağ olsun.
