beklediğim hiçbir duraktan sana kalkmıyor otobüsler
martılar sabahları adınla uyandırmıyor beni
içtiğim çayın eski tadı da yok mesela
kimse yerini tutmuyor anlasana
aşk çırıpçıplak savunmasız bıraktı beni
aynalara da kendime de düşmanım bu aralar
hatırlar mısın bilmiyorum ama en çok sevdiğim şeydin bir zamanlar
varsın sabah olmasın diyorum her gece
her sabah yeniden lanet ediyorum uyandığıma
gözyaşım yetmiyor artık hıçkırıklarıma
keşke beni öldürseydin mesela.
neresinden baksan bir başka: hos cakal hosca kal hoscakal gibi. zaten baska da bir halt olmaz. ama kullanmasını da bana karsı kullanılmasını da severim. böyle havaya egzantrik ve duzgun konusma havaları katıyor ya, bir hos tutuyor insanı.
Bugün damarlarimda kan yerine ayrilik dolasiyor
Bugün ellerime ellerin yerine yalnizlik dokunuyor
Ve ask simdi cok uzakta uyuyan bir cocugun kalbidir
Ve ask simdi cok uzakta uyuyan bir cocugun kalbindedir
Bugün parmaklarima saclarin yerine sessizlik dolaniyor
Bugün bana kollarin yerine karanlik sariliyor
Ve ask simdi cok uzakta uyuyan bir cocugun kalbidir
Ve simdi bir kalbi bir bendenden ayirip gitmenin tam vaktidir
hoşçakal.
Bugün damarlarimda kan yerine ayrilik dolasiyor
Bugün ellerime ellerin yerine yalnizlik dokunuyor
Ve ask simdi cok uzakta uyuyan bir cocugun kalbidir
Ve simdi bir kalbi bir bendenden ayirip gitmenin tam vaktidir
hoşçakal.
bazı şarkıları sadece susup, dinlersiniz ya hani bu şebnem ferah şarkısı da o şarkılardan işte..
çünkü son' a dair ne varsa kendisi söyler bu şarkıda..
bazen öyle bir an gelir ki böyle bir şey demeye bile vakit kalmamış, giden gitmiştir. ağzında bile kalır bu *8 harflik harf, demeye vakit yetmeyebilir. zaman dolmuştur.
Gün penceremde, uyandı güneş
Tenimde terin, gözümde ferin, bekler beni kardeşlerim
Bana şans dile, yolculuk kente
Dostlarımla biz, göstereceğiz, o kiralık katillere
Ve şimdi bakın, durmayın bakın
Güneş ışığı, satılık değil, malınız mülkünüz değil
Sana bir daha, göründüğümde
TV'de belki, belki hapiste, yüzümde var gülümseme
bazen hiç söylenmeyendir. sessizce gitmek bir daha hiç gelmemektir. gelsen bile kimse aynı yerinde kalmamıştır, kalmayacaktır, o yüzden sessizce gittiysen bir daha gelmemelisin, nereye olursa olsun.
