"cennet, düşlerin gerçekleştigi yermiş. öyleyse bir randevumuz daha var sevgilim.."
onun dediği gibiyse eğer
artık üzülmem son kez görebilecek olmanın umudunu taşırım içimde
söyleyeceklerimi o güne kadar saklarım
en güzel beyazlarımı giyer gelirim yanına
en güzel gülümsemenle gelirsin yanıma..
ama şimdilik hoşça kal.
bu kelimeyi, çok sevdiğiniz birinden hiç beklemediğiniz bir anda duyuyorsanız ağzınıza sıçması kuvvetle muhtemeldir. bir devri kapatan, bir diğerini başlatan sözdür aslında.
adamı paramparça eden bir şebnem ferah şarkısı. ufak, kendi gözünde önemsiz bir ayrılık hikayesi olan ama o insanı birazcık da olsa sevmiş bir insanın bile en azından gözlerini doldurur. bir adım ötesi ise hüngür hüngür ağlatmasıdır.
hani bazen söylemek istedikleriniz olur da sanki kelimeler, boğazınıza gömülür kalır, yukarı çıkamaz. ağzınızdan tek kelime çıkmaz, çıkamaz. zorlarsınız ama yine de söyleyemezsiniz istediklerinizi ... işte o yoğunlukta ağzınızdan çıkan tek kelimedir hoşçakal. bazen bir sevgiliye, bazen en yakın arkadaşa; ama söyleyemediklerinizin zamiridir, hoşçakal.
