Yine dangalak dangalak yorumlara sahne olan ilginç bir başlık.
Bi erkek hayatında en az bi kez olsun sevdiği, istediği, arzuladığı kadının peşinden gitmelidir. gitmesi gerekiyor çünkü; evrim bu şekilde işliyor. Sevmekten, bir insanı arzulamaktan korkmayın lan. tertemiz duygularınızı sikmeye çabalayan kadınlara denk gelebilirsiniz. lakin, mühim olan hayatı algılamak ve yaşamın nihai amacını tamamlamak.
ilişki, birisini tavlama vs adındaki taktik ve ego savaşlarından bıkmak ve uğraşmak istemediğindendir, en azından benim sebebim budur, ordu yöneten general miyiz anasını satayım.
Sevgilim Şöyle olsun böyle olsun diye isteyip ağzınıza sıçacak tam zıttı tipi buluyor ya da sevdiğiniz gibi birini bulup gidip kısıtlıyor kişiliğini tarzını vs değiştirmeye çalışıp sonra 'sen çok değiştin x ayrılalım' ı duymak için mi çabalayalım ? Onu geçtim beğenen beğenmiyor olmuyorsa olmuyordur zorlamaya gerek yok, beni kim beğenir zaten amk.
Sözlükte onca başlık açılıyor. Sözlüğün en kaliteli yazarı, en çirkin yazarı, en güzel yazarı vs. vs. Hiç birisinde kendimi bulamıyordum. Şu başlığı gördüm ve dedim ki ; bu ya ! beni anlatan bu yani.
Çabalamasına gerek yoktur. Yorulmuştur lan. Nefesleneyim devam ederim tarzında değil ama. Bıkmışlık anlamında. Diyeceksiniz ki evlenmeyecek misin daha, ne bu koyverdimcilik? Evliliği; çocuğum olsun ona bakarım, onunla ilgilenirim diye düşünüyordum. Şimdi ise çocuk esirgeme kurumundan bir aslan parçası evlat edinip onu büyütmek, ona yaşam ağacı olmak istiyorum.
en son 6 yıl önce bir kız için çabaladım. az ötesi it gibi peşinde dolanmak olurdu. sağolsun 3 ay peşinde koşturduktan sonra ikna oldu ve sonrasında ilişkimiz 1. yılını doldururken camışın biriyle aldattı beni. bu sebepten kimse için çabalayacak değilim artık. saçma sapan egolarınızı tatmin edeceksiniz diye itin götüne giremem bu yaştan sonra. işinize gelince eşitlik, işinize gelince "ben götümün üstünde bekleyeyim erkek dolansın çevremde" yok öyle.
kadın olsun erkek olsun herkes bir zamanlar birisi için çabalamıştır. çabalamanın dozajı değişir tabi. kimisi tüm hayatını ona göre organize eder, kimisi için telefon etmek bile çabalamaktir. kişiden kişiye değişiklik gösterir ve fakat herkes çabalamıştır birisi için.
benimdir. Hoşlandığım kızın adabı muaşeret sınırları içinde sinyal vermesi gerekir. Ve ne yazık ki ben de bugüne kadar hep hoşlanmadıklarımdan sinyal aldım. O yüzden bu boşvermişlik.
mesela ben. elle tutulur, gözle görülür biri yok ki çaba sergileyim. he çok mu matah bir insanım hayır. zaten içimde bazı şeyler halen tazeyken ve gördüğüm insanlarda onu arıyorken yapamam zaten. o işleri düşünecek zamanım da yok. iş ev okul arasında gidip geliyor. he insan aramıyor mu? aramaz olur mu. bazı şeyleri paylaşmak gerek. mutluluğu, hüznü, sevinci... şu anlık stabil ve çokça monoton bir hayata sahibim. bundan hoşnut değilim elbet. bende isterim hayatımda birisi olsun ama tekrar bazı aşamalardan geçmek gözümde o kadar büyüyor ki. inan zamanım yok... dediğim gibi geçmişe dönük acılarım halen taze...
bir de şu husus var. yaş oldu 25. bundan sonra adımlarıma daha çok dikkat etmeliyim ve daha bir çok yapılması gereken hayaller var. şimdilik birinci önceliğim anneannem sonra hayallerim...
