benimdir o , dostum olmaz hasmım yaşamaz prensibiyle hareket ediyorum bu hayatta
20.000 kişilik bir ilçede yaşıyorum , yaşıtlarımın %99 u yırtık kot pantolonları ile köşe başlarına dikilip karı kız kesiyorlar , milletin anasına bacısına sarkıyorlar , birbirlerine samimiyet adı altında ana bacı kayıyorlar , ha ben de samimi olduğum adama söverim de ana bacı katılırsa işin içine işin rengi değişir
şimdi ben bu adamlarla takılamam , ne okuduğum yer , ne dünya görüşüm , ne almış olduğum aile terbiyesi -ki öyle çok da dinli kitaplı aşırı terbiyeli bir adam değilim babamla karşılıklı viski içeriz küfürleşiriz falan ama her şey bir yere kadar- , bu tarz insanlarla samimi arkadaşlık kurmama elverişli değil
21 yaşındayım gidip kapısını çalmadan içeri girdiğim çayını içtiğim muhabbet ettiğim adamlar karakol komutanları , emniyet müdürleri , savcılar , hakimler , avukatlar , belediye başkanı falan , tanıdığım sohbet ettiğim adamların en küçüğü benden 10 yaş büyük , kendi yaşıtlarımla kafam uyuşmuyorsa bu benim sorunum gibi gözükse de benim sorunum değil , yaşıtlarım biraz olgun olmayı hayata bakmayı öğrenmeli , 2 çocuk babası olup benden küçük arkadaşım var , senden baba olur mu diyorum gülerek olmaz kanka haklısın da yedik bir bok diyor , şimdi böyle adamlarla benim paylaşabileceğim ne olabilir ki
dolayısıyla 3 nesildir içinde yaşadığımız ilçede tek bir gün bir yerde oturup iki muhabbet edebileceğim bir arkadaşım yok , çağıran çok oluyor da ihtiyaç yok hepsini bir şekilde ekiyoruz , ektikçe teklifler azalıyor zaten çok şükür , işime geliyor.
Benimdir. Var evet o kisi benim. Hayatim nasil biliyor musunuz? Okuldan cikar eve gelirim, eger sıkılmazsam aksama kadar oyun oynarim. Sıkılîrsam dunyanin en kotu gunu olur. Neden mi? Cunku yapacak başka bir halt yokta ondan. Sokayim boyle hayata. Zaten insanlarla aramdaki dertler beni iyice melankolik bir hayata surukluyor ve bunlari konusacak bir arkadasim bile yok. Herkes gibi yasamak istedim bu hayati sadece.
(bkz: sevgili bulunca arayıp sormayan arkadaş) lar ile etrafı sarılmış olabilir. 10 yıldır tanıdığım veled-i zina bile bunu yapıyorsa evet hiç yakın arkadaşı olmayan insan benimdir.
yakın arkadaş mı o da neymiş? içimdeki ses bile derin bir karanlıktan geliyorken sanırım ben istemiyorum yakın arkadaşımın olmamasını. yakınımda zeki insanlar olsa yeter. yakın arkadaşlar olmamıza gerek yok.
Karşılıklı yakın arkadaş olunmaması durumunda olacak durumdur. Sen yakın görüyosun, gidiyosun anlatıyosun, dinliyor. Ama o anlatacağı zaman sen dinleyemiyorsun çünkü anlatmıyor. Çünkü o seni yakın görmüyor. Sonuç: (bkz: hiç yakın arkadaşı olmayan insan)
inşallah yoktur böyle bir insan.
Daha dün aradı canım kardeşim özlemiştim iyi oldu.
iyi bir arkadaşın yoksa sen birinin en iyi arkadaşı ol. Dost lazım önce bu hayatta.
