O ilk aşkın geldiği an... Acı çekeceğin, depresyonla tanışacağın zaman... En önemlisi kalbinin kaşarlaştığı dönem. Senin karakterini belirler. Artık eskisi gibi saf değilsindir. Ne güzeldir o. 17 yıl sonra " bir sigara içeyimde yatayım" diyip ilk nefesi aldığınızda birden aklınıza düşer. Yüzünüzde istenmedik tebessüm oluşur. Anılar... Anılar... Anılar...
Çarşaf değiştirir gibi sevgili değiştiren yavsaklar, muta nikahı tadında sevgililikler bol bol mevcutken, sevgilisi olmayan adamlar mi sıkıntı?
Biraz da mı aklınız yok lan sizin?
Kızları tanımamış, feminist düzenin yalanlarına inanmış erkektir. Hala, efendi olmanın, hanımcı olmanın kızlar üstünde pozitif etki sahibi olduğunu düşünen saflar görüyorum. Yanlış. Bak kardeşim; kız dediğin canlı zayıftır. Evrim boyunca sadece üreme işlevi görmüş ve bu nedenle birçok açıdan gelişmemiştir. Bu nedenle güçlü, karakterli, özellikli bir erkek arar. Bu özelliklere sahipsen kızın gözünde değerlisindir. Ara ara test eder seni acaba hala yeterince erkek misin diye. Eğer kadın doğasında var olmayan; güç, zeka, cesaret vs gibi erkeksi özelliklerini zerre kadar kaybetmeye başladığını hissederse kadın, hemen rota başka alfalara çevrilir. Kadın budur. Fazla ciddiye almadan takıl. Seksini yap, bırak. Sevme, aşık olma. Pişman olursun. Tamam mı paşam...
Muhtemelen doğru kişiyi bulamamıştır. Elbet birileri ona güzel gelniş olabilir dikkatini çekmiş veya birinden hoşlanmış da olabilir. Ama gönlü hep doğru kişiyi aramaktan yana olnuştur.
Ya da karakteristik veya dış görünüş açısından pek de iyi olmayabilir
-tabi insanların karakterini sorgulamak haddim değil-
