belki yakışıklıdır. yani çok göreceli bir kavram değil sonuçta. belki hayatında başka öncelikleri vardır. belki sevgilisi olsun diye sevgili yapmak istemiyordur. belki psikolojik etkilerini düşünüyordur. belki görücü usulünü daha romantik görüyordur, oradan nasibini arayacaktır, belki görmemişin oğlu olmuş çıkarmış çükünü kesmiş durumu olsun istemiyordur, belki tek eksiği kalbini okşaycak birisi değildir, belki mutludur.
milyonlarca insan var arkadaşlar. bu da milyonlarca istisnayı doğurur. hep aynı kafede, hep aynı espressoyu hep aynı arkadaşlarla içmemek gerek. başka dünyalar var, keşfedilmeyi bekleyen.
Benim.Sebeblerine gelince kendim için söyleyecek olursam pek fazla sosyal değilim,utangaç bir yapım vardır,biraz da aslında baya özgüven eksikliği var.birde ailenin yetiştirme tarzı vardır.bir yönüyle inançtan kaynaklanan.ben de bu inancı paylaşmaktayım.tabi ki birbirini tanımak için yapılmasında bir sorun görmüyorum ama farklı niyetle yapılırsa ya da her çiçekten biraz,bunun da tadına biraz bakalım belki güzeldir diye düşünülüyorsa buna karşıyım.sadece bir kez uygun gördüğüm ve tanımak istediğim birine yaklaştım,kabul etmedi.sonra evlendi.şimdi onu unutmaya çalışıyorum(olmamışın neyini unutmaya çalışıyorsam artık).
kızların ayağına giden değil, kızların ayağına geldiğidir.
böyle tipler daha bir gizemli oluyor. hele bir de az buçuk tip ve görüntü de varsa bir de etraftakilerle ilgili değilse kızlar böylelerine içten içe daha çok bitiyor. tabi bunun o kişiye faydası da olmuyor. zira kızlar en fazla kendi aralarında konuşup bu çocuğu çekiştirirler, ya da gelip sohbet konusu açmaya çalışırlar lakin söz konusu er kişi bunların hiçbiriyle sağlam bir ilişki yaşamayacağını bildiği için pas vermez ve belli bir süreden sonra da pek tabi bu kızlar da yanına uğramaz olur. en sonunda da bu kızlar gider kapris ve triplerini çekebilecek şeyhsuvar kılıklı heriflerle yamanırlar.
not: gerçek hayatın ta içinden yapılan alıntılardır.
içinde olduğum ekiptir. 1,52 boy 114 kilo ile sevgili bulamadım ya şu yalan dünyada. aslında benim için kızlar hep "ay ne şeker şeysin sen derler", böyle gıdımla oynarlar ama yanımdakilerle sevgili olurlar. bir türlü anlayamadım bu işi. oysaki karizma, yakışıklılık gibi özellikler allah vergisi olarak bende var. neyse yaş otuz oldu onlar beni istemedi bu yaştan sonrada ben onları istemiyorum. mutluyum ben böyle. acıktım la. gideyim de bi öküz yiyeyim.
