hayatını hep bir acele içinde yaşamış yazarlardır. hiç bir ırmağın kıyısına oturup dağlara bakarak düşünmemişlerdir. hiç saatte 4 araç geçen bir karayolunu izlemenin tadına varmamışlardır. çabucak tükenen yaşamın nasıl olur da bu kadar yavaş akabildiğine şaşırırlar.
edit: tabi köy işleri yokken gitmek lazımdır. harman, hasat zamanı aklınız varsa adım atmayın.
