başta koymaz. sonra anlarsın gelmeyecek. beklemezsin. ama beklemediğin bir anda ufacık bir umut belirtir. hemen ümitlenirsin ama aklının bir köşesinde duruyordur ya gelmeyeceği, kendini çekersin biraz. sonra nasıl olduysa yine kendini kaptırmışsındır geleceği inancına. yine gelmez. bu sondur ve bu sefer iplerini iyice kopartırsın. ve beklemek kelimesi artık lügatında değildir.*
bu konu hakkında upuzun yazabilen kişiler, ekseriyetle loserlardır. bu sebepten, hiç gelmeyecek birisini beklemek bildiğiniz aptallıktır. ve daha da önemlisi, tartışmaya açık bir konu değildir.
hiç dinmeyecek acıların başlangıcıdır.
her gün unutmak için başladığın güne, uyumadan önce lanet etmektir.
sessiz kaldığın her anın aslında içindeki çığlıklar olduğunu bilme sebebidir.
bir yangının ortasında eşin ve çocuğundan birisini kurtarma suçluluğundan beter bir duygudur.
ama herşeyden önce hiç gelmeyecek birini beklemenin gururudur.
nasıl ki çok erken bu hayattan gitmiş yakınının ölümüne inanamazsın, bir yerlerde dönücek diye kurarsın kafanda onun gibi bir şeydir. çünkü beynin kabul etmek istemez sana acı verecek gerçekliği.
babanın gelmesini beklemektir. geçmişe dönmek ve onunla yaşayamadığınız çocukluğunuzu yaşamayı istemektir. hiç gelmeyeceğini bildikçe hıçkıra hıçkıra ağlarsınız. aslında babanız ölmüş bile değildir. evinde, sigarası elinde, güneşin batışını izlemektedir belki ya da tv karşısına geçmiş hiçbir şeyi düşünmeden maç tekrarlarını izliyordur. yine umursamaz, yine yalnız... bütün hayatınız boyunca karşınızda oturan adamın size gelmesini beklemişsinizdir. hiç gelmeyeceğini bile bile...
Hiç gelmeyecek birini beklemeniz sadece içinde bulunduğunuz durum ve çektiğiniz acıyı arttırır her güne yeni bir ümitle başlar akşamında ümitsizlikle son bulur. bu deneylerle sabittir. (bkz: ben)
birinin gelmemesi demek geleceği kişiye layık olmaması demektir. iyi veya kötü. hiçliği beklemek saplantıdır, insanın kendini kandırışıdır. yani siz layık olmayanın gelmesini bekliyorsanız başında "hiç" demenize rağmen, o umut değil, kedidir. hiç gelmeyecek birini beklemektense bir gün adam gibi gelip "hiç" gitmeyecek olanı beklemek daha mantıklıdır. çünkü hiç gelmeyecek olanın götürdüklerini sadece hiç gitmeyecek olan geri getirebilir.
