aptallıktır.
hayır edebi takılacaksanız cemal süreyadan örnek alın.
gavat boş durmuş mu?
önüne geleni zütmüş nerdeyse pezevenk. hayır bide kızlar böyle sevgili ister. adam çak harika şair kelimelerin efendilerinden ama karakter yok anam karakter yok. neyse cemal başka konu kenarda dursun. bi ara uzunca yazacağım o itin hayatınıda.
ancak beklemek aptallıktır. geleceksede beklemek aptallıktır. siktirp gitmiş bide hanfendiyi/paşayı beklicez.
kimse kusura bakmasında yavşağın giderken aklı nerdeydi?
ne bok yemeye gitti?
ya bırakıp gideni ben neden bekleyeyim??
bırakmamışsada hiç varolmamışsa eğer durum değişir.
abi şizofrenmisini?? hiç hayatınızda olmamış birisini bekleyecek kadar ne düştü kafanızıa?
haaa hayatınızdan biri gitti de gelmesini bekiyosanız beklemeyin.
Kalbini muhurlemektir. Yanlistir. Yanlış olduğunu bile bile vazgecememektir, kendini ertelemektir. Gün gelir bunlar da gecer diye teselli bulmaktır. Öyledir işte.
Bir futbol maçında desteklediğiniz takımın yenildiğini bildiğiniz halde, maçı banttan izlerken o maçta tuttuğunuz takımın kazanmasını beklemek gibidir.
Aslında sizden hiç gitmemiş olanı, giderken sizden pek çok şey götürmüş ve aynı zamanda pek çok şey bırakmış olanı hatta bazen aslında hiç gelmemiş olanı beklemektir.
Kendi elleriyle canına kastıdır insanın. Her gün öldürür kendini. Kendini zamana bırakmalı zamanı kendine değil.insan kendi kendisini iyileştirebilmeli. Kendimi tuna Kiremitçi gibi hissediyorum şuan.
Bana Cem Adrian' ın herkes gider mi şarkısından birkaç dizeyi hatırlattı.
"Peki ya sen, hala bekliyo musun?
Beklemek, şimdi hiç duymayan birine dünyanın en güzel şarkısını söylemek kadar anlamsız.
Peki ya umut? Umut, şimdi hiç görmeyen birine gökkuşağını anlatmak kadar zor ve imkansız."
günden güne daha çok yıpratır, yorar. geldiğinde ise, artık çok geç olduğunu fark eder, hiç gelmemiş olmasını, insanın o bekleme sürecinde taşıdığı inanca bağlandığını anlamak kaçınılmazdır.
geçenlerde bir şey okumuştum,
“boşvermek diş çektirmek gibidir. ilk zamanlarda dilin, dişinin olduğu kısma gider ve eksikliğini hissedip üzülürsün. artık acımaması farketmeyeceğin anlamına gelmezdi belki. fakat çektirmesen acırdı, değil mi? bir boşluk bıraktı ve onun eksikliğini hissediyorsun. bu durum biraz sürüyor. çektirmese miydin yani? hayır, çünkü canını yakıyordu ve sana zarar veriyordu.”
bazen önünüze bakmanız size sandığınızdan daha fazla şey katar. mesela mutluluk.
2 sene boyunca gelsin diye resmen yırtındım ama nafile. Çünkü bana söylediği yalanlar o kadar fazla ki gelse de altından kalkamayacaktı onun yerine yüzümü hiç görmemeyi seçti ruh hastası.
