hayatınıza girecek insan bir boşluk doldurmamalı, gittiğinde yeri doldurulamayacak biri olmalı. o yüzden demek ki gidenin ardindan hicbirsey hissedilmiyorsa, aslinda gercekten gelmemistir sizin için.
gidenlerin yeteri kadar fazla olmasından kaynaklıdır. buna paralel olarak gidenlerin yeteri kadar kalbi yorması da bir yerden sonra direnç kazandırır. giden geri dönebilir de ama durduk yerde özlenmez. ulvi bir davranış örneğidir kanımca.
Yorulmaktır. Öyle yorulmaktır ki o değil bişeyler hissetmek, ağlayamayacak kadar yormuş olmaktır kalbi. Acı doruğa ulaştığında yaş gelmezmiş gözlerden. Ha bide giden en son der ki;
- bir sürü erkeğin koynuna girdiysem öpüştüysem...sen istedin farkında olmadan.
+ işte bak fark bu işte.. karakter farkı... seni soktugum duruma sen beni soktun uzun süre ama ben kimseyle yatmadım.. o yüzden kimse kimseye bişeyi yapması için nedeni olamaz. insann içinde olucak işte bu yüzden rahatım.
Bu saatten sonra değil giden insanın içinde kalan söyleyemedikleri bile üzmez.
eğer durum hakikaten hiçbir seviyesinde ise; bunu yaşayanın insan olmaması, olamaması durumudur.
çünkü; giden sahibi her kalan insan için, ardından üzülünecek en az biri mutlaka vardır. yoksa o giden; giden değildir zaten, yani o sıfatı* hakketmemiştir, sadece herhangi birisidir, o kadar önemli değildir hayatımızda.*
acıya alışılmaz diye bir şiir vardır, onun tam tersi bir durum, kalp gidenlere o kadar çok alışmıştır ki her gidende aynı acıdır. sevgiyi , aşkı büyük yaşamalıki gittiğinde hisettirebilsin * giden acıtmıyorsa, sadece eksikliği hiseddiliyorsa eksik bir şey vardır, sizde tamamlayın
