yeryüzündeki en garip duygulardan biri. sevgi gibi değil, bir mutluluğu yok. korku gibi değil, bir nedeni yok. hiçbir duygu yok. karşındaki kişiyi hiçbir şey bundan daha zavallı duruma düşüremez.
-arda sana karşı artık hiçbir şey hissetmiyorum?
+nasıl yani?
-soruya soruyla karşılık verme, hissetmiyorum işte.
+ama bir şey hissetmemek de aslında bir şey hissetmek değil midir?
-senden nefret ediyorum.
+şimdi tamam olduk.
özetle eğer çok ciddi fiziksel veya psikolojik bir travma söz konusu değilse mümkün olabileceğine inanmadığım durumdur. bir insan olumlu ya da olumsuz mutlaka bir şey hisseder. belki onu çok rahat tarif edemez, kelimelere dökemez ama boşlukta olma hissi bile aslında farklı şeyler hissetmekle alakalıdır.
duyarsızlaşmakla aynı şeydir. hayatınızda hiç ummadığınız bir anda başınıza gelen kötü bir olay sebep olabilir bu duruma. canınız öyle çok yanmıştır ki artık o acıdan başka hiçbir şey hissedemez olursunuz.
arkadaşımın sevgilisinden ayrıldıktan sonra yaşadığı durum. Gözlemlerim : tuhaf gülümsemeler, konudan konuya atlamalar, dışından şarkı söylemesi, söylediği şarkının ne olduğunun farkında olmaması...
amiyane tabirle, insanın mala bağlamasıdır. aslında hissizlik değildir bana kalırsa, öküzün trene bakması esnasında öküzün hissettiği ruh halidir tam olarak. bir şeyler olur etrafta, ama kişi durur ve sadece bakar.
acı çekmeyi bile özlemektir. aslında bunu da yapamazsınız, özlemeyi bile hissedemezsiniz çünkü. artık kelimelerin ne kadar anlam yüklü olursa olsun pek bir şey anlatamadığı dönemdir, çünkü cümle kurmaya çabalamak bile saçmadır.*
Hislerini kaybedip, duygulardan arınan beden sadece düşünce anlamında hayatı algılamaya ve yorumlamaya başlamıştır. Bu sürecin yaşanmasına sebep olan en önemli etkenler; tramvalar, depresyon, mani hikayesi, kayıplar, engellenmeler, başarısızlıklar veya biyolojik nedenler olabilir. Bu tarz bir katatonik yapıya girmiş olan zihin; olayları ve varlıkları bir robot gibi gözlemler, taraflı davranamaz, sosyal olamaz, kimseye duygularını açamaz-çünkü yaşamıyordur. Bu her ne kadar olanaksız bir şeymiş gibi gözüksede, bu tür insanlar yaşamaktadır. Psikoanaliz; yöntemlerinde bu tür psikozlardan şizoit kişilik bozukluğu tanısını çıkartır. Kişiyi şizofreniye kadar sürükleyebilecek bir tür rahatsızlıktır.
böyle bir durumda olunca insan diğerlerini anlayamaz. onların duygularını heveslerini boş ,anlamsız bulur. sonunda artık taklit etmeye başlar. çevresindeki insanların güldüğü şeylere güler,kızar,nefret eder. bunların hiç birini içtenlikle yapmaz sadece taklit eder. yalnız kalmak ister. insanlardan sıkılır. acı çekmekten zevk alır. ****
