herseyi en başından anlatmak yerine olayları bilen beni tanıyan kendimi yakın hissettiğim biriyle dertleşmeyi tercih ederim. ha makara muhabbet gırgırsa konu tanımasamda olur.
asla yapmayacağım eylem. insan kesinlikle güvenilmez daha önce de böyleydiler sonrada böyle olacaklar. olay matrixteki gibi, bizden biri değilsen, onlardansındır. bir ajan olma ihtimali var bütün insanların gözümde.
bana dokunmasınlar, ne bok yerlerse yesinler. zira ne dünya ne de dünyadakilere bir müdehalede bulunabilecek bir kudret bana lutfedilmiş değil.
Genelde tanıdığım kişilere derdimi anlatamam ilerde acaba bana karşı koz olarak kullanabilir mi diye şu iğrenç hayatta yüz yüze iki kelime edilecek insan gibi insan yok ki.
Dertler hararet yapınca özelden birini arıyoğum, ferahliyoğum.
Arada dertten anlayanları dertleşiyor hatta onlar da anlatıyor dertlerini çoğu zaman. ama geneli abaza pislik çıktığı için karşılıklı hakaretleşip kapatıyoruz.
En iyisidir. Anlatırsın hiç durmadan ay yanlış anlar mı, gider birine söyler mi, arkamdan dedikodumu yapar mı kaygısı olmadan konuşur ve rahatlarsın. Hiç kimseyi de bulamazsak aslında psikologlar bunun için vardırlar .
