Hiç gelmeyecek birine anılar biriktirmek, beraber gülerdik aslında bu resimlere diye resimler biriktirmek kadar acı bir durumdur. Ömürlük yenilgim sen fotograflarda ona bakarak gül ben senin gülüşüne bakarak sigara içerim.
ona tek diyebileceğim tek şey:aptalsın. o kadar benimle olmaktan keyif alan insan varken, ego yapmıyorum burada ben onda kendimi gördüm. o ise önce istedi sonra tüm kapıları kapattı. birbirimize iyi geleceğimizden adım gibi eminim. ama ne diyeyim artık kendisi bilir.
gerçekten bir insan için çok zor bir duygudur..beklemek öyle her insanın da sabır göstereceği bir şey değildir.. beklemek hemde onun başkasına aşık olduğunu bildiğin halde yine beklemek gerçekten çok zordur albayım..buradan bekleyenlere selam olsun..beklediğimizin bi'gün bize gelmesi dileği ile..
Hayret bir şeydir. Ya arkadaş her gece böyle başlıkları neden hortlatırsınız, bilmiyorum.
Kötüyüm,kötüyüz işte. Vurgulamayın. Tüm ilhamımı bu acıdan alarak var olmak istemiyorum zira tek yapmak istediğim -ama yapmadığım- onu konuşmak. Hatırlatmayın lütfen.
bu gibi durumlarda, bekleme olayının; büyük bir sabır işi olduğu ve illa ki bir ödülü olacağı düşünülerek; hiçliği bile olabilirliğe çevirme psikolojisine bürünülüyor galiba. ister istemez diyelim.
1 sene boyunca bekledim.
Gelmedi.
Anladım daha sonra hem alıştım da artık beklemiyorum.
Zaten hayatında birisi var ve mutlu.
Demem o ki boş yere zaman kaybetmeyin.
Hayat kısa.
maalesef hayat elemelerle dolu ve her geçen gün birini sen istemesen de hayat eliyor. elin kolun bağlı buna boyun eğmeye seni zorluyor ve gün geçtikçe kabul etmeyi, buna direnmemeyi öğreniyorsun. bu yüzden beklemek bende kalmadı. zaman ve şartlar etkisinde bir şeyleri istersem almak için çabalarım eğer olmazsa o ana saplanıp o anı ileriye taşımam çünkü bu bende kalıcı bir kayıp yaratır. sonra hayal kurar kendimi kendimle tatmin ederim. dışta hiçbir karşılığı olmayan boş kavramlar kargaşasında beynimi yorarım, bu beni güçsüz düşürür, yapmam gerekene, yeni şeylere olan ilgimi bitirir. gücümü de öldürür. bu yüzden git gide daha derine inen bir saplantıyla hayatımı mahvederim. bu da bana yakışmaz. çok hüzünlendim bak, bari sandviç yapmasaydınız ya da bana da bir parça bıraksaydınız. siz kadar ben de sevdim, benim de hakkımdı. el değişirken bir tur da ben binseydim ne olurdu.
duygularım çok karmaşık bu aralar. hüznümü ironiye çevirip bir savunma şekli geliştiriyor olabilirim. bu da tabi beni olaya kayıtsız yapıyor.
Ben gidicem. Belki diyorum belki bir hayat vardır ve biz o hayatta hep birlikte olabiliriz yapamadıklarımızı yapar. Söyleyemedi rimizi söyleriz belki. Hem bir yer olmalı tekrar görmeliyim rüyalar dışında gerçekten sarılmalıyım. Bu sefer yapamadıklarımızı yaparız. Hiç gelmeyecekse o kişi ben giderim arkadaş! Ne zaman nasıl nerede bilmiyorum ama zamanı gelince giderim. Çünkü beklemek zor beklemek acı. Özledim kollarımı açabildiğim kadar özledim. Niyesi sormadım sormam. Belki bir gün tekrar sarılırsam niye beklediğine kızarım 5 gün ya 5 gün derim. Vedalaşmadan öyle birdenbire kalbimde acısıyla gitmek... Üç noktalı cümleler bundan sonrası çünkü gidince biri yüklemler de bitiyor.
