heykel sanatıyla ilgili bilinmesi gereken acı realite.
abi heykel ne ya! yont yont bir yere dik. hiçbir sike derman olduğu da yok. ancak gelip kuşlar sıçar üstüne; gelir zavallı belediye görevlileri temizlemeye çalışır.
heykel kadar boş beleş bir uğraş olamaz şu hayatta. bununla uğraşanların bomboş bir hayat sürdüklerini, ottan zerre farka sahip olmadıklarını belirtmek isterim.
ayrıca heykel dedikleri ucubeler katiyyen sanat filan değildir. arkadaş mermeri yontup insana, kuşa, bazen saçma sapan bir şeye benzetmenin nesi sanat allasen? o zaman, liselilerin deftere çizdiği yüz resimleri de sanat; o zaman her bok sanat anasını satayım.
hasılı, uyuz bir uğraştan ötesi değildir heykelcilik. ruha hitap etmeyen ürünler olduğunu da söyleyebilirim. saçma salak şeyler işte, ehe.
