bir kadına en çok yakışan dans, ne vals ne tango ne de hip hop dur. oryantal hepsini ezer geçer. müziğin, ritmin, kadın ruhu ve hepsinden önemlisi bedeninin estetiğinin böylesine bütünleşip yoğrulmasının yerini hiç biri tutamaz.
kadın dediğin, sallamalı, çalkalamalı, kıvırmalı, her tarafı ayrı oynamalıdır. bu saydıklarımızın hepsi de zaten oryantalin temel figürleridir ve türk kadınına da bu yetenek doğuştan bahşedilmiştir. yani allah vergisidir. bu müziği duydu mu yerinde duramaz. eli ayağı tutuyorsa eğer, yaşlısı genci, türbanlısı türbansızı düğmesine basılmış gibi önce ufaktan oynamaya sonra allah ne verdiyse döktürmeye doğru ilerler.
işte bu özellik türk kadının en takdire değer özelliklerinden biridir. zaten yabancıların kafalarındaki, türk lokumu imajı da burdan gelir. yani gerçek lokumla bir alakası yok.
eğer bir türk kadını oryantal müziğe olumlu bir tepki göstermiyorsa ya kürttür, normaldir. odun gibi durmasından belli. ya da eliyle bir kez daha kendini yoklasın, bakalım. belki de gerçek bir kadın değildir.
