bu kombinasyon kimde var? kim, bu kombinasyonun farkında? ve, ölümün her şeyden daha gerçek bir kavram olduğunu hissediyor? yaşam mavalı atmayacağım burada. kimseye hayatı öğretme derdinde de değilim. ama üzülüyorum lan! canım acıyor allah canımı alsın. ciğerim yanıyor.
biten bir aşkın ardından ayak üstü s.ikiliyorum lan. kan kusuyorum ben. duvarlara tutunarak yürüyorum. ve biliyorum. hissediyorum. iki gün sonra bayram. madde bağımlısı kimsesiz sokak çocuklarını düşlüyorum. allah canımı alsın ki o çocukları düşünüyorum. ne yapacaklar? ne düşleyecekler?
inanıyorlar mıdır acaba tanrı'ya? hı? var mıdır tanrı'ları? var mı cevabı olan? sonra genelevdeki genç bir kız geliyor aklıma. acaba o da inanıyor mudur tanrı'ya?
sen olsaydın, ben olsaydım, o madde bağımlısı kimsesiz sokak çocuğu, ya da genelevdeki genç bir kız, inanır mıydık tanrı'ya? dua eder miydik?
"ya sabır" deyip de her şeyi sineye çeker miydik?
midem bulanıyor benim artık. doktora gittim, bir kaç gün önce. "aşık mısın" dedi? "o ne ki?" dedim kendisine. o da "hastalığın manic depression" olabilir dedi, sonra. ben de "hendrix'in harika bi şarkısı, o söylediğiniz şey" deyip, terkettim muayenehanesini.
kendime tecavüz ettim geceler boyu. ve hep anlatmaya çalıştım. şu yaşadığın gün, şu yaşadığın an, dünyadaki son günün, son anın olabilir diye?
