geçmekte olan her an, her saniye...zaten zamanı durdurmak imkansız. hatta hayatımızda bir kum saati gibi. zaman akarken nasıl kum taneleri birer ikişer kayıp gidiyor, hayatta da öyle. çok sevdiğiniz arkadaşlarınız, aileniz, sevgiliniz, sevginiz, size beslenen sevgi, duyduğunuz his, mutluluk, hırs, elinizdeki eşyalar, az önce okuduğunuz kitap, saçlarınız... her geçen gün, her geçen saniye bir şeyler eksiliyor. günü en az zararla kapatmaya çalışıyoruz her gece. sanki uyursak kaybımız daha az olacak gibi. eninde sonunda uyanıp kaybetmeye kaldığımız yerden devam ediyoruz. hatta uyurken bile kayıplar devam ediyor. birisi ölüyor, birisi evinize hırsız olarak giriyor, sevdiğiniz kadın/erkek siz uyurken geceyi başkasıyla paylaşabiliyor, başkasına sarılıp uyuyor...
