hepimiz bu gerçeğin farkında olmamıza rağmen, fıtratımızdan dolayı ne yazıkki bu duruma uygun davranmamaktayız. hayata öyle tutkuyla bağlıyızki, başımıza ne zaman kötü bir şey gelse, kahroluruz, hatta sıkıntıdan kendimize sağlık yönünden olsun başka yönlerden olsun nice zararlar veririz. oysaki bir düşünsek, her canlı gibi bir gün bende ölümü tadacağım. ne kadar boş gelecektir o anki sıkıntımız.
ayet aslında bazı alimler tarafından: " tüm nefisler her an her saniye ölümü tatmaktadırlar, tadıcıdırlar" şeklinde yorumlanmıştır ki bence de en doğrusu budur. bu şekliyle ayet insan ve tabiattaki devinime ve değişime [ her saniye milyonlarca hücrenin ölüp yerlerine yenilerinin gelmesi gibi ] dair çok daha açık biçimde işaret etmektedir. çok daha diyalektik bir tarafı vardır. [ statik kafalara bir tokmak]
bazı şeylerin kanıtı olarak sunulan cümledir. komiktir esasında. her canlı yaşar demek gibidir. ne bileyim her insan doğa rbüyür gelişir ve ölür demek gibi. şimdi sen bana demesen ben akıl edemiyecek miyim? hadi ben öldüm, sen ölmeyecek misin? yoksa bir tehdit mi bu? veya ben tatmıyacağım, sofradan yeni mi kalktım dedim sana?
bir çin atasözü vardır:
gökteki ayı ancak aptallar parmaklarıyla gösterirler diye.
bir de parmak demişken şöyle bir söz daha vardı,
parmak cenneti gösterdiğinde parmağa bakan ahmaktır diye.
gerçeklerin yüzünüze küt diye vurulmasıdır.korku filmi gibidir.mezarlıgın yanından gecerken okumadan edemezsiniz okuyunca da korkmadan edemezsiniz.hangi insan evladı böyle birşeyin yazılmasına izin vermiştir,kişisel tebriklerimi iletiyorum şahsı muhtereme...
Bütün canlıları gözönüne alırsak, garip durumlar oluşabilir. Örneğin, bölünen tek hücreli bir organizma ölümü tadar mı? Bölünme olduktan sonra, oluşan iki ayrı parça yeni canlılar mıdır? Ölüm hangi aşamada oluşuyor, eğer oluyorsa? ikiye ayrılan bir canlı ölmüş müdür?
Bütün canlılar için ölüm aynı anlamda kullanılamıyor. Bu nedenle bütün canlılar bir gün ölümü tadacaktır, demek doğru değildir, anlamsızdır.
Genler bireysel hareketlerinde kararlı , bencil ve kendisini birçok kere kopyalayacak dna ve moleküller yaratmak adına süreklidir . Gezegenimiz henüz büyük patlama sonucu değişik moleküller içeren elementlerin buhar ve toz bulutlarının yoğunlaşması ve belirli enerji altında birbirleriyle etkileşime giren atomların katılaşıp maddeler oluşturmadan önceki halini tahmin edemeyiz. Ancak bu bize büyük patlamanın illa ki bir çeşit yaşam formu ortaya getirmiş olduğunu da ispatlamaz. Ve belki aynı büyüklükteki bir başka patlama sonucu atomlar sonsuz kere parçalanıp insan dışı varlıkları da ortaya çıkarabilecek bir evrimsel sürece tanıklık edecek ve bunun çoktan olmadığını da iddia edemeyiz zira evrimsel birikim sürecinin 3 bin milyar önceki başlangıç noktası ile günümüze bağlanan elimizde sadece yaşadığımız bir gezegen ve galaksideki tanındık yıldız ve başka gezegenler vardır. Bir gen dominant olma yolunda kendi karşılığı ve rakibi olan birçok allel geni yenerek dominant çıkar ve kendisi ile uyum içerisinde çalışan diğer genlerle sınırlı ve aşamalı bir devamlılık sağlar. Atomlar da aynı şekilde varlıklarını devam ettirirler. Ve genetik türler , farklı cinsleri , farklı cinslerde genetik sınıfları ortaya çıkararak doğal seçilimin yasalarıyla bir anlamda ölümsüz bir şekilde var olmaya devam edebilirler . Elbette ileri düzeyde değişim ve farklılık geliştirerek ve belki de daha mükemmele doğru bir gelişim . Burada önemli olan bizim genlerimizdir. Ve vücudumuz (insan formu) bir gen açısından ( dna ve kromozom sarmalları) sadece bir doğal habitat ortamıdır. Genler bizi sadece hayatta kalabilmek için kullanmaktadırlar. Ve hayatta kalabilmek adına insanı kalp , göz , el-ayak gibi organları en iyi kullanabilecek şekilde evrimleştirmektedir.
Kısa sözün özü , insanoğlu büyük patlama sonucu hiç varolmayabilirdi ve ben şimdi varolduğun için şanslı sayabilirim ; ancak öleceğim için de oturup kendimi bir hayali tanrı'ya adayıp kurgusal saçmalıklarla ölüme karşı avutacak kadar da kör cahil değilim.
Hz. Ömer Halife olunca, adaletten şaşmamak için bir çözüm yolu aradı. Adaletten şaşmamanın en etkili yolunun, her gün ölümü hatırlamak olduğunu keşfetti. Bir adam tuttu ve cebinden maaşını verdi. Adama şunu söyledi:
-Senin görevin, bana her gün Birkaç defa ölümü hatırlatmak olacak...
Adam her gün Birkaç defa Hz. Ömerin huzuruna çıkıp:
-"Ya Ömer Ölüm de var!" diyor.
Bir gün Hz. Ömer, sabah temizliği yaparken Ayna'ya bakmış ki, sakalına bir beyaz kıl düşmüş. Derhal adamı çağırmış:
-Artık senin görevin bitti!
Adam:
-Görevim sırasında bir kusur mu işledim efendim?
Hz. Ömer:
-Hayır, bir kusurun yok senin. Bu çeneme düşen beyaz kıl var ya? işte o, bundan sonra senin görevini yapar ve her gün bana ölümü hatırlatır, Demiş.
bu ayeti kerimeden de bizim şuan anladığımız, insana ölümü hatırlatmak amaçlı olduğudur. başka ilahi hikmetleri var mıdır, orasını allah bilir.
"zaten hepiniz oleceksiniz. birakin hovardaligi, edepsizligi de size verilen sureyi en iyi sekilde degerlendirin." sonucuna ulasabilecegimiz ayet-i kelimedir. (bkz: bize ayrilan surenin sonuna geldik.)
