gülüyorsun ama şu an sana kefenin dokunumuş olabilir
orta anadolu da bir ilçemizin öğrenci otobüs biletinin arkasında yazan garip söz. bunun yazmamın sebebi, hayatını öbür dünyayı düşünerek bu hayatı kendine zindan eden ahmakların varlığı. öyle ki öğrenci biletinin arkasına gülmenin eğlenmenin ölecek olma gerçeğinin değiştirmediğini hatırlatır. o nedenle otur ve o günü bekle der. bu dünyada sadece ibadet et, çalış, zekatını ver, fenere para ver, camiye para ver, ibadet et, sohbete gel, para ver, çalış ve öl. ha birde içerden bilmediklerimiz de var. domal yoksa cennete giremezsin. erkek kadın da dinlemiyor zihniyet. neyse...
din oluşumunda düzen çok iyi kurulmuş aslında. cem yılmazın bir gösterisinde hindistanlı bir zengin in aç fakire söylediği gibi,
ölüm varsa her şey değersiz, ölüm varsa hiç bir şeyin kıymeti yok, dünyaya ait her şey yalan, bir rüya.
ölüm insana ne kadar aciz olduğunu gösteriyor. yaşanılan, yaşanacak olan mutluluklar, üzüntüler, ayrılıklar ölümün yanında değersiz hiç bir kıymeti yok.
insanoğlu boşuna kasılarak yürüme, böbürlenme, hor görme, üstten bakma, fazla üzülme, fazla sevinme elbet bir gün öleceksin.
adaletlice bir durumdur. ayrıca şu da var ; öldükten sonraki hayatta canlı mı olcaz yoksa cansız mı ? şayet canlı olursak bir daha tatmak zorunda kalacağımız şey.
dünyaya gelirken bana sorulmasın.
sonra öyle ya da böyle yaşama uyum sağlayayım.
en sonunda sen çok yaşadın denilerek dünya'dan koparılayım. ölümü tadarak. vay be.
