çünkü; her ayrılık acıtır insanın içini, sızısı oturur yüreğe ve beynin kabullenmesi bu ayrılığı zaman alır... geriye döndürmek için hiçbir çaresi olmayan insanın tek yapabildiğidir ağlamak tün ayrılıklar sonrası...
her gözyaşı ayrılığı biraz daha kabul etmektir... biraz daha derinleştirir yarayı... her insan bir daha ağlamamak için ayrılmaz hiçbir şeyden ve gözyaşı kurutur gözlerinin saçaklarında olmasın diye yeni bir ayrılık hayatından...
--spoiler--
Her ayrılık bir gözyaşıdır öyle bilinir
Görülmez kan kaybıdır gerisi
--spoiler--
yaşanan hüzüne direnemez gözyaşı. ayrılık ise, sırtında taşıdığı hüzünü bırakır insanın kucağına öylece.
unutmaya çalışılanlar, hatırlanmak istenenler ayrılığın ardından kurgulanır zihinde bir süre. unutmak isterken de bir şeyleri, hatırlarken de çok şeyi bilinçli bilinçsiz yanak ıslatır umarsız akan yaş..
ayrılığa en çok hüzün yakışır ya da yakıştırılır birileri tarafından. hüzün, ayrılığın kucağınıza bıraktığı bir yük, gözyaşı ise vesile olur bu yükü hafifletmeye yarayan..
