bazıları için kaybetme korkusuyla doğru orantılıdır. hiç bir şeyin sonu olmadığını düşünür insan; o kadar yarım bırakılmış o kadar sona ulaşamamıştır ki çareyi kendi yarım bırakmakta bulur. kaybetmeden önce kaybolur, terkedilmeden önce terkeder. yarım bırakılmışlığa yine üzülür ancak benim seçimimde diyerek kendini avutur.
