sadece büyüyünce düşünülen şeydir. çocukken büyümek, büyüyünce de küçük kalmak istersin. büyüklerin bunu sana söylese de aldırmazsın çünkü yaşaman gerekir...
hayatta her dakika her gün şu hayattaki günümüzden yerken insan geriye dönüp bakıyor keşke hep 7 yaşında olsaydım annemle babamla sonsuza dek hep ben 7 yaşında onlarda hep aynı yaşta ne kadar güzel olurdu...Şuan bakıyorumda gerçekten hayat çok bi acaip insan sürekli değişiyior ve bu sana daha fazla sorumluluk getiriyor.Akrabaların yavaş yavaş bu dünyadan göçüyor...Seneye üniverste bitecek bi bakmışsın evlenmişsin bi bakmışsın 35 yaşına gelmişsin bi bakmışsın babanın öldüğü yaştasın sonra bi bakmışsın ki gün gelmiş cenaze namazını kılıyorlar...işte dünya ve yaşam ve işte çocuk olarak hep anne ve babamla sonsuza kadar yaşamak istenmesinin sebebi...
büyüklerin dünyasından bir keşke daha. dünyanın kirine bulaşmadan, savaş, ölüm, aşk, yalan, para, ihanet vs. nin ne demek olduğunu hiç bilmeden hep aynı saflıkla yaşamak isteği. tüm keşkeler gibi faydasız ve anlamsız..
çocukken bir an önce büyümeyi isteriz, istediğimiz olur bu sefer de yeniden çocuk olmayı dileriz.
bu çocukluğunu yaşayamamış yetişkin olduğunda da bunun tadını çıkaramamış insanların dileğidir. bunları düşünerek vakit harcarsın bu seferde yaşlandığında keşke genç olsam demeye başlarsın. hiç birini zamanı geldiğinde yaşamamışsın ki ancak şikayet etmeyi bilmişsin. yazık etmeyin geçen zamana.
