kaldı mı böylesi diye sürekli sorulan ama aslında olduğu bilinen , uçkur derdine erkeklerin pek görmediği gördüklerinde de zaten evlendikleri kızlardır. Allah bizede nasip etsin böyle bir kız der susarım.
içinde birden fazla kişilik barındırmak ve kişilikler arasında kontrolsüz geçiş yapmak olarak tanımlanan kişilik bölünmesi hastalığı olan insan dişisi.
bir kadın zekiyse fedakarlıklarda ara sıra bulunsa bile bir erkeğe karşı tam anlamıyla bir fedakar olmaması gerektiğini biliyordur ve olmayacaktır.
yine bir kadın aptal ama güzelse sadık olması zordur, sadık olmanın kazanç olduğunu bilmek, ancak akıllı bir insanın bileceği şeydir çünkü.
yine bir kadın fedakar olduğunda genelde pek güzel olmadığı da istatistiklerce az rastlanan bir şeydir. düşününce böyle bir kadın bulmak imkansızdır. ama hayat boyu mutlu olmak için de bunların hepsine gerek yoktur:
şöyle ki fedakar olup sürekli kendinden vermek insanı yok eder, yıpratır ve tüketir. o zaman da karşındaki insanın bir süre sonrasında sana vereceği pek bir şey kalmaz geriye. bu yüzden bırakın fedakar sıfatı raflara kalksın. fedakarlık yapan kadın gerçek bir mutluluğu daim edemez, kendini avutan, suratı acı mı çekiyor mutlu mu oluyor anlayamadığımız ifadelerle donanır. ama hayatında var olmasını istediği doğrultuları yok etmeden, kendindeki çoğu şeyi kendinde tutmaya devam ederek yaşarsa, hayat boyu sevdiği kişiyi mutlu edecek enerjiyi isteği ve gücü kendinde bulacaktır bu kadın. o yüzden mutlu olmak isteyen bir erkek, fedakarlıkla kendini azaltacak bir kadını değil, sürekli kendine ve erkeğine bir şeyler katabilecek enerjide ve psikolojide, güçlü ve karakterli bir kadın bulmalı ki ne heyecanları, ne birbirlerine takdirleri, ne şaşkınlıkları, ne de sevgileri hiç bitmesin. e tabi bunun için erkeğin de kadından sömüreceği bazı şeyleri sömürmeden kendi çabasını da ortaya koymaktan erinmemesi lazım. işte daimi heyecanın, daimi mutluluğun, hatta daimi aşkın sırrı bu...
böyler bir kız varsa söyleyin ya da en kötü 2si olsun 3. sünü yaratabiliriz.
Bu arada fedakar olan sadıkta olur gibi bi çağrışım oluştu içimde öyle midir?
