hz. adem'den bu yana tek bir din vardır. o da allah'ın kurallarıdır, islam'dır. hristiyanlık ve musevilik, hz. isa ve hz. musa'nın öğretilerinin yorumlanması ile şekil kazanmıştır. (misyonerlik, yahudi-musevi ayrımı..vs.)
bu şekilde yorumlanınca, hz. ibrahim'e gelen din de islam'dır. mesela, kurban adeti, hz. ibrahim'e ve hz. ismail'e dayandırılmaktadır.
allah (c.c.) birdir, tektir. hz. muhammed (s.a.v.), o'nun kulu ve elçisidir.
kendisine inananlar dısında kimsenin hz muhammedin son peygamber olma iddiasına
itibar ettigi yoktur, o kendisinin iddiası. bunu soylerken ki amacı da belli.
herkes kendisinin kurguladıgı dine itibar etsin-inansın.bunu soylerken de o kadar uyanık ki.hem musadan hem isadan onlara danısmadan referans alıyor, ben onların devamıyım diyor. hem de benden sonra peygamber gelmeyecek, ben son peygamberim diyor.
"mujdeyi" sadece museviye ve hristiyana veriyor, cunku onlardan haberi var yasadıgı cografya itibarıyla.niye uzakdoguya mujde vermiyor. cinlinin-japonun gunahı nedir?
ya herkesin musluman dogdugu iddiası? hic bir dinin peygamberi bu kadar yuksekten ucmus mu? simdi isaya inanan hristiyan tutup da bu laflara itibar eder mi?
siz aklınızı peynir ekmekle mi yediniz ki butun dunyanın musluman olmasını bekliyorsunuz. oyle ya, bir gun herkes fenerbahceli olacak.
adamlar uzay cagında hala puta tapıyorlar haberleri yok.
not. sakın inancımıza hakaret ediliyor diye saldırıya gecmeyin. hz muhammedin
yasadıgı cagda kendisinin peygamberligi gunumuzdekinden daha fazla tartısılıyordu.
tabi ki kendi yasadıgı cografya icinde. dunyanın geri kalanının ne ondan ne de
onun dininden haberi bile yoktu.
inananları kendisini, hristiyanların isa(as)'a yaptıkları gibi abartmamışlardır. ne tanrıdır ne de tanrının oğlu.
tüm alemlere rahmet olsun diye gönderilmiştir. bugun kendisinden ve tebliğ ettiği dinden yeryüzünde yaşayan herkezin haberi vardır. kendisi de zamanında ulaşabilinen her yere elçiler göndererek dinin duyulması ve yayılması konusunda uğraş vermiştir.
bugün islam dininin sadece çölde değil 5 kıtada var olması onun bölgesel bir din değil evrensel olduğunun göstergesidir.
Hicret'in üçüncü yilinda Uhud dagi civarinda müsriklerle yapilan savas.
Uhud savasindan önce Kureys'in öfkesi kabarmis, kin ve intikam duygulari artmisti. Bedir'de yakinlarini kaybeden Utbe kizi Hind ".. Muhammed'le arkadaslarindan öç almadikça içim rahatlamayacak, Muhammed'le savas yapmadikça koku sürünmek bana haram olsun. Sevdiklerimin intikaminin alindigini gözümle görmedikçe bana sevinmek yok!" diyordu. Ebu Süfyan ve baskalari da buna benzer sekilde and vermislerdi. Ebu Süfyan'in yürüttügü kervanin mallari Daru'n-nedve'de topluca durmaktaydi. Müsriklerin ileri gelenleri, herkese katilma payini verdikten sonra geri kalan kâr ile güçlü bir ordu hazirlanmasina karar verdiler. Onlara göre Müslümanlar Kureys büyüklerini öldürmüslerdi, onlarin intikamini almak gerekliydi. Bedir'de yakinlari öldürtücüler karalar giyinmis vaziyette kabileler arasinda dolasiyor, sairler mersiyeler söyleyerek Araplar savasâ tesvik ediyorlardi.
Putperest Kureysliler Mekke disindaki Arap kabilelerinin de katilmasiyla 3000 kisilik bir askerî kuvvet hazirladilar. Bu kuvvette 700 zirhli, 200 atli süvari, 3000 deve vardi. Aralarinda, basta Ebu Süfyan'in karisi Hind oldugu halde 14 tane de kadin vardi. Bedir'de babasini ve öteki yakinlarindan bazilarini kaybetmis olan Hind'in kalbini igrenç bir intikam duygusu bürümüstü. Amcasi Abbas (r.a) Hz. Muhammed (s.a.s)'i çok severdi. Bu sebeple bir mektup yazarak Kureys'in savas hazirliklarini yegenine bildirdi. Peygamberimiz (s.a.s) amcasindan gelen mektubu okuttu ve mektupta bildirilen haberi gizli tutarak kesifçiler gönderdi. Kesifçilerin getirdigi haberler mektupta amcasinin bildirdiklerine aynen uyuyordu. Düsman büyük bir ordu hazirlamisti ve Medine'ye dogru ilerliyordu.
Bunun üzerine Resulullah (s.a.s) bir savas meclisi kurarak meseleyi ayrintili olarak ashabiyla görüstü. Resulullah (s.a.s) düsmani sehrin disinda karsilamayip sehri içerden savunmak görüsündeydi. Fakat özellikle Bedir savasina katilan gaziler hakkinda nazil olan övücü ayetlerin etkisinde kalan gençler, düsmanin disarida karsilanmasindan yana idiler. Düsmanla bir meydan savasi yapmak istiyorlardi...
Hz. Peygamber (s.a.s)'in müsriklerle yaptigi büyük ve en önemli savaslarindan birisi. Uhud savasindan iki yil sonra, Hicret'in besinci yilinin sevval ayinda (23 subat 627) Medine'nin kuzeyinde cereyan etmistir.
Kureys müsrikleri Uhud savasinda basarili olmuslardi ama müslümanlarin gücünü kiramamislardi. Tam tersine müslümanlar Medine'deki birlik ve beraberliklerini saglamlastirmis, askeri bakimdan daha güçlü bir duruma gelmislerdi. Medine'de sürekli problem çikaran Yahudi Benu Nadir kabilesi sürülmüs; doguda Zatu'r-Rika, kuzeyde Dumetü'l-Cendele yapilan seferler kesin zaferle sonuçlanmis, müslümanlarin gücü ve etkinligi gün geçtikçe daha da büyümüstü. Bunun sonucu olarak Mekke müsriklerinin Misir, Suriye ve Irak yönündeki kervan yollari tamamen kapatilmisti.
Müslümanlarin bölgeye hakim bir güç olmaya baslamasi Islâma katilanlarin sayisini hizla artirmis, geçen zaman, müslümanlarin sosyal hayatlarini düzenleme ve yerlestirme yolunda önemli adimlar atmasina firsat tanimisti. Islâm'in bu gözle görülür güçlenisi karsisinda müslümanlarin baslica düsmanlarindan olan yahudiler, düsmanca faaliyetlerine hiz verdiler. Özellikle Medine'den sürülen Benu Nadir kabilesi bütün çevrede Islâm aleyhinde sürekli propaganda yapiyor, Islâm'in güçlenmesini önlemek için müslümanlara kesin bir darbe vurmanin yollarini ariyordu. Bu çalismalari sonuçsuz kalmamis, yahudiler aralarinda görüs birligi saglanarak Kureys ve diger müsrik kabilelerle birlesmenin yollari aranmaya baslamisti.
Yahudilerden olusan bir heyet Mekke'ye gelerek kiskirtici çalismalardan sonra Kureys'e ortak düsmanlari olan müslümanlara birlikte saldirmayi Rasûl Aleyhisselâm'i ve Islâm'i ortadan kaldirmayi teklif ettiler. Ticaret yollarinin kesilmesiyle ekonomik bir çikmaza düsen ve içlerinde hala Bedir'in acisini tasiyan müsrikler bu teklifi olumlu karsiladi (Taberî, Tarihu't-Taberi, Misir,1961, II, 564-5). Yahudi heyeti ve Kureys'ten seçilen elli adam Kâbe örtüsünün altina girip gögüslerini kâbe duvarina dayayarak tek baslarina kalincaya kadar müslümanlarla savasmaya yemin ettiler. Artik tek düsünceleri vardi. Bu savasi mutlaka basarmak ve Islam'i ebediyyen yok etmek (Ibnü'l-Hisâm, es-Siretü'n-Nebeviyye, Beyrut, 14I7/1987, II, 254, 255).
Yahudiler Kureys'le anlastiktan sonra Necid'e giderek Benu Süleym ve Gatafan kabilelerini de bu ittifaka dahil etmeye çalistilar. Gatafan kabilesini Hayber'in bir yillik hurmasinin yarisi karsiliginda müslümanlara karsi savasmaya razi ettiler. Arkasindan diger Arap kabilelerini dolasarak putperestligin Islam'dan üstün oldugunu, fakat müslümanlarla savasilmadigi takdirde putperestligin sonunun yaklastigi propagandasiyla savasa kiskirttilar. Bu çalismalari sonunda Fezare, Süleym, Sa'd ve Esedogullari kabileleri de ittifaka dahil oldu (Taberî, a.g.e., II, 566).
Savas hazirliklarina baslayan Kureys, üçyüz at, bin besyüz devenin bulundugu dörtbin kisilik bir ordu donatti. Buna Yahudi ve diger Arap kabilelerinin kuvvetleri de eklenince yaklasik onbin kisilik bir ordu meydana geldi. Bu büyük ordu Islâm'a son ve öldürücü darbeyi vurmâk, Allah'in nurunu bogmak niyet ve umuduyla Medine'ye yöneldi. Arap yarimadasi belki de o güne kadar böyle büyük bir orduya sahit olmamisti (Ibn Hisam, es-Siretit'n-Nebeviyye, Misir, 1375/1955, II, 214, 216, 22I):
Râsulullah (s.a.s) müttefiklerin girisimini haber alir almaz derhal bir savas meclisi topladi. Mecliste düsmana karsi ne gibi tedbirler alinmasi, nasil bir savas taktigi izlenmesi gerektigi konusunda istisare edildi. Ashâbin çogunlugu Medine'yi içerden savunmanin uygun olacagi görüsünde idi. Bu görüs benimsendikten sonra Selman-i Farisî hazretleri, "bizde bir sehir üstün kuwetlerle kusatildigi zâman daima çevresine bir hendek kazilir ve sehir bu sekilde savunulur" seklinde görüs bildirince Rasûl aleyhisselam bunu uygun görerek savunma planinin bu dogrultuda hazirlanmasini emretti...
soylemiyle diger dinlere savas acmıs peygamber. *
kendisinin iyi niyetli bir insan olması haklı oldugunu gostermez.
dunyanın neresinde azınlıkta ya da cogunlukta musluman varsa orada
dinsel catısma vardır.adamlar problemli adamlar cunku. kendilerine saygı
bekliyorlar ama diger dinsel inanclara saygı gosterdikleri yok.
simdi tutup bir diger din mensubuna,
"senin dinin gecersiz artık benim dinim gecerli" denildiginde hakaret etmis
olunmuyor mu? ortam gerilmiyor mu? islam dininin merkezinde bu soylem yok mu?
bırak arap cografyasını guya laik turkiye cumhuriyeti topraklarında vicdan
ozgurlugu var mı? diger din mensupları ya da en azından musluman olmayanlar
muslumanlar kadar rahat mıdır? kendilerini ifade etmeye kalksalar uzerlerinde
baskı kurulmayacak mı? degil gayrimuslimlere alevilere bile tahammul yok.
ayrıca türkiye'de gayrimüslimlere zannettiğinden fazla saygı gösteriliyor arkadaşım. eğer ki bunun aksi olsaydı insanlar kilise, sinagog, havra artık aklına gelen tüm gayrimüslim ibadethanelerini yakıp yıkar, orada ibadet'e gidenleri de bir şekilde rahatsız ederdi. ki bu ülke insanında bunu yapabilecek potansiyel olmakla birlikte salt insana saygı ve diğer dinlere karşı hoşgörüsünden mütevellit bu tip eylemlerde bulunmamaktadır, bulunmazda kimse.
eğer ki aksini iddia ediyorsan gece yatarken üstünü örtmeniz salık verilir zira belli ki götünüz açıkta kalmış burada insanları germeye çalışıyorsunuz. hani başka açıklaması yok.
düşünüyorum da, yalnızca ona hakaret edenlere karşı tutumu sanırım onu sevmeme inşallah yeten kişi. sanki çağlar sonrasından gelen hakaretlere karşı * efendim hakaret edenler için üzüntülü, ama hakaretlere aldırmayışın bir tebessümüyle diyor: "bilmiyorlar Rabbim! Bilseler yapmaz. sen onları da hidayete erdir."
Allah sürekli nu anlamaya çalışanlardan, onu sevenlerden ve ümmetinden eylesin bizi.
kendine inananların hakaret edilmesini istemediği islâm peygamberi.
bu gayet doğal bir istek olabilir. islâm ümmetinde de kimse yapmayacaktır bunu endişeye mahâl yok. zîra biliyoruz ki din koşulsuz kabullenmeyi, îmânı gerektirir.
yalnız bir ateist olarak muhammed peygamberle ilgili tarihsel ve sosyolojik tahlillerle de bir sorunu olduğunu görüyorum müslümanların.
meselâ "muhammed'in sübyancı olması" gibi bir başlık açık bir şekilde saldırgan ve pejoratiftir. ama "islâm'da 14 yaşında kızların evlenmesi" ya da "islâm'da 10 evlilik yapılabildiği dönem" başlığı altında muhammed peygamberin yaptığı şeyler verilebilir ve burada bir aşağılamadan bahsetmek abesle iştigal gibi geliyor bana. bu en fazla anakronik bir değerlendirme olabilir ve bu da eleştirilebilir. ya da islâm kuralları tüm zamanlar için geçerli olacak şekilde olduğu için yapısı itibari ile zaten anakroniktir şeklinde yorum yapılabilir. ama bunların hiçbirisi aşağılama olmayacaktır. zîra ateistlerin kutsiyet gibi bir derdi olmak durumunda değildir.
ama hakaret, toplum içinde kimliğini gizlemek durumunda kalmaktan dolayı içine düşülen bir ezikliğin yansıması olabilir.
kendinize ve peygamberinize hakaret ettirmemek hakkınızdır, ama onun irdelenmesi de hakaret değildir.
bazı yazarlarımız bu başlığa peygamberimiz hakkında atıp tutuyorlar.
bunları görünce bir şey demiyorum.
yeri geldiğinde "çeguaveranın anasınskym" dediğimde ben kimsenin haklarına saygı duymuyormuşum falan.
lan sen orda benim yol göstericim olarak gördüğüm, dünya üzerine gelmiş en mübarek zat olduğuna inandığım, hadislerine öğütlerine uymaya çalıştığım adama "sübyancı" diyecek kadar şerefsiz, haysiyetsiz, saygısız oluyorsun. ondan sonra ben senin kumandanten'ine sövünce hayvan oluyorum.
burdan peygamberime laf edene aynı hayvanlıkla cevap vererek ataları hakkında halk arasında "11li" denilen cümleleri sarfediyor, onu dünyaya getiren ana babanın te allah belasını versin demek istiyorum...
sen kalk ahlak çöküntüsü yaşayan, bitmiş, tükenmiş bir toplumu şaha kaldır.7 cihana nam sal. üstelik bir din önderliğinde.
zor iş. ben yapamazdım. oturacağım şimdi 0 dan din kuracağım ha.( gerçi hz muhammed sabiilik ten biraz tüyo almış ama mühim değil. o kadar kusur kadı kızında da olur) kimse inanmaz ki bana bu günden sonra. belki tiyatro bölümüne gidebilirsem olabilir. iyi bir senaryocu başarabilir. fakat şu son peygamber ve son din muhabbeti olmasa daha kolay olurdu ama farketmez. başlamak bitirmenin yarısı derler.
'' ya resulullah! islam hakkında öyle bir bilgi ver ki, bana yetsin ve islam hakkında başka hiç kimseye sormaya gerek kalmasın''dedim. şu cevabı verdi:'' allah a inandım de , sonra da doğru ol !'' buyurdu.
son peygamberdir. müslümanların peygamberidir. vefatının geldiğini sezdiğinde bile hala hakk yoluna döndüremediği insanlar için üzülmeye devam etmiştir. onlar için ve ümmeti için hep ağlamıştır.
