istemediğim bi durumla karşılaştığımda söylemekten mutluluk duyduğum kelime. nettir. hayır istemiyorum. hayır izin veremem.
neden sadece olumsuz olarak algılanmış anlayamadım. neden mutsuzluğa iten bir kişilik bozukluğu olarak ya da. kişinin kendi iradesi dışında gelişen ve istemediği bir duruma karşı hayır diyebilmesi kadar güçlü bi şey yok bence.
hayat akışı içerisinde olan gelişmeler için, çevre, arkadaş, öneri, sevgili için, dostluklar için, iş için vs olsun öz güveni geliştirebilen durum. çünkü şöyle bir şey var. sevdiklerimizin fikirlerine, söylemlerine, tekliflerine hayır deyince kendini kötü hissetmek diye bir şey var. ve bu hayır diyemedikçe katlanarak büyüyen bir şey olumsuz anlamda. hayır demek isteyip, diyemeyince karşı tarafı kırmamış olmaktan ziyade kendinize saygınız olmuyor bence. tam tersi durumda da kendinize saygınız olmuş olup, eğer sizi gerçekten seven biri varsa, buna da alınmıyor zaten. alınırsa da sizlik bir şey olmuyor en azından.
bir durum. kolaylıkla hayır diyebildiğim söylenemez açıkçası ama şunu fark ettim ki evelemeden gevelemeden net söyleyince fikrini karşı tarafta üstelemiyor hakikaten.
bir türlü beceremediğimdir. her konuda çok zararını gördüm bunun. istesem hayır diyebilirim gayet tabii. ama sonra da içim içimi yiyor karşımdakini kırmışmıyımdır diye. çıldırıyorum.
