istanbul'da yaşayıp hayatında bi kere bile iett otobüsüne binmemiş birinin sarfedebileceği söz öbeği. işbu kişi kendisine iett bileti verildiği zaman "otobüste benim kendi yerim var mı?" diye de sormuştur.
(bkz: şehirlerarası yolculuk)
içerideki insanların %98'inin tipinden hazzetmeyen ve kahve içmek için o kadar para vermeye gerek duymayan insandır. ve emin olunuz ki hiçbir şey kaybetmemiş insandır.
gidenlerin "aaa inanmıyoruum! gitmedin mi cidden?" tarzında sorular soracağı insandır. akıllıdır. einstein'ın evladıdır. eve gidip 3ü bi arada yapması muhtemeldir.
çerkezin kahvesine gidip kahvenin hasını içmiş, muhabbetin hasını etmiş insanlardır ki asla starlı afilli şeylere tenezzül etmezler. bir dost muhabbeti, bir köpüklü türk kahvesine alayını değişmezler.
kapalı mekanda güneş gözlüğü takan denyoları, gömlek düğmelerini taa göbeğine kadar açıp kıllarını sergileyenleri, amacı kahve değil piyasaya yapmak olan hatunları görmemiş kişidir. pek de bir şey kaybetmemiştir.
mümkün olmayan insan türüdür! hele mc donalds'ı hiç saymıyorum! biri de geçen bana hiç coca cola içmedim dedi! bayılayazdım!
bi elinde hamburger diğerinde kolası duran hanım evlatlarının buram buram kibir kokan cümlesidir. hani bu mekan babanın yeri olsa neyse, bununla bile prim yapmaya çalışmak abesle iştigaldir. giden gitsin... yabancı düşmalığı değil, olsa olsa o paraya başka bişey yapabileceğimden diyorum bunları. (bkz: atma recep din kardeşiyiz)
