rahat rahat giyinen, hatta ortamlarda rahatça millete bakış atıp kesişebilen aynı zamanda rahat rahat osuran sıçan insandır.
abartmaması gerekir amma lakinki öyle değildir. herkesin giydiğine kimse karışamaz ben şu şekkil giyinirim bu bayan şu şekkil giyinir, şeu şekkil giyinir..
alışkanlıklarını yenemeyen insanlardır ve güzel duygulardan birini yaşamamış olan bu insanlar. ya kendini bir şey sananlardır yada nedeni bu kadar kısa olmayan ve mantıklı bir sebebi olan insanlardır.
Hayatında hiç aşık olmamış insan; içten sevmenin, onunla olduğunda elini ayağını nereye koyucağını bilmemenin, gözlerinin içinin gülmesinin ve bunun gibi birçok duygunun ne demek olduğunu bilmeyen insandır. Aşk başkadır yaa... Yıllar geçsede hiç azalmadan devam eder. Hatta daha bir alevlenir. Önemli olan doğru kişiye aşık olabilmektir. Ben aşkın hayatta 1 kere olabiliceğine inananlardanımdır.
insan zaten ömründe bir kez aşık olur diyor bir çok araştırmacılar ve gerçek aşkı bulur. diğerlerinde aşık olduğunu zanneder ama değildir. tabi hoşlanmaların sayısı çoktur, sevmenin de çeşitleri vardır fakat bu sevgi çoğunlukla bir yemeği sevme , bir çiçeği sevme tarzındadır. kişinin bunu kendi içinde ayırtedebilmesi gerekir. kendini henüz tanıyamamış bireylerin bunu ayırt etmesi çok zordur, kendini tanıyamamış insan neyi sevip neyi sevmediğini takdir edersiniz ki bilemez. her gördüğü sakallıyı hacı sanmak gibi bir şeydir bu. kendini tanıyamamış olan insan üzerinden gidersek hiç aşık olmamıştır, gerçekten aşık olabileceği birine adanmışlık duygusu, vazgeçilemezlik, her şeyinin o olması duygusu duymamıştır, sadece duyduğunu zannetmiştir ve belli bir süre sonra kaybolup gider. gerçek aşk ise her geçen gün daha da büyür ve zamanla yerini saygıya bırakır.
aşık olduğunu zannetiğinde kalbin her seferinden daha fazla çarpar ve buna kendinde inandığın için; "seni seviyorum" dersin, zaman sonra ne olur sevgiye, aşka peki dersin? biter mi? insanın sevgisinin bitmesi mümkün mü? sevgi olmasa insan yaşabilir mi? belli bir zaman geçer, senin için gizemli ve hoş olan yabancıyı tanıdıkça 'ben bunu mu sevmişim' dersin
bu zaman bazen çok kısa bazen daha uzun sürer fakat biter, oysa gerçek bir sevgi, gerçek bir aşk biter mi? böyle bir şey mümkün mü? yanlışı o zaman karşındaki kişide aramak değil kendinde aramak daha doğru olacaktır.
diyeceğim o ki bu insanın henüz böyle birine rastlamamış olabilme ihtimali çok yüksektir, yani hayatında hiç aşık olmamış insan şu şartlar altında mümkündür.
Şems birgün sohbet ederken konya halkıyla adamın biri gelir, eşeğim kayboldu der. Nasıl bulacağım diye sorar. Şems ahaliye döner " aranızda hiç aşık olmamış var mi?" diye sorar. 3 kişi ayağa kalkar. Şems adama dönerek "sen bitane bulamadın, ben üç tane buldum"
benim gibi insanlardır efendim; 20 yaşındaysanız ve içinizden o kadar şey yapmak gelirken dört duvar arasında ezber yapmak zorundaysanız aşk o kadar da güzel bir şey değildir. hiç aşık olmamış biri olarak 30 31 yaşımda tahsilimi tamamladığım zaman ruh eşimin gelip benimle evlenmesini ummaktan daha iyisi gelmiyor elimden maalesef.
en güzel duyguları yaşamamış insandır. Aşk acısı ne kadar can yaksada, yine de yaşanmalı. Aşk acısının etkisi geçtikten sonra o duyguları yaşamayı özlüyor insan bir müddet sonra.
dünyanın en şanslı insanıdır. körkütük aşık olup, yıllarca aşk ızdırabı çekmektense hiç aşık olmamış olmanın lüksüyle yaşayan insandır. hiç aşık olmaması dilenendir. yazık zaten, aşık olmasındır.
