Doldurulmayı beklediği gerçeğini de doğurabilir, boş bir cüzdan gibi atılmayı* da. Ancak genelde denemeden bilememe durumumuz olmasından mütevellit, en azından bir 59 yaşı beklemek iyi olur. "Neden 59?" diye sorulursa, hem fonetik* bakımından, hem de bir asal sayı olması bakımından bunu hak ediyor derim sanırım.
son gunlerde kendini hissettiren gercektir benim icin. Amma depresifsin diyip, hemen kotulemeyin lutfen. Ayinesi istir kisinin cunku. Ne hissederse onu yaziyor elbet. Hastayim, yasamaya calisiyorum. Neler neler var, halime sukrediyorum ama, bu hastaligin hayat kalitemi azalttigi bir kesin. Neyim mi var? Doktor da salladi bir seyler. Neyse ya, konunun ozune donersek...herkes hayatini duzene sokmus, evlenmis, isi gucu yerinde, colugu cocugu var. Eller havaya dans ediyor, fotograflar paylasiyor, maclara gidiyor, degisik aktiviteler deniyor vs. Vs. Ama sen napiyorsun, boyle oturup dert yaniyorsun. Hayat garip, hayat tuhaf, hayat cok anlamli degil...umarim da anlamini yitirmez...
