evde tv izlemekden başka yapacak bir işin olmadığını anladığın andır.
hani sadece tv izlemek istersin ya, işte o zaman bi' aydınlanma gelir insana bazen,
"neden tv izlemek yerine başka bir şey yapmıyorum" dersin ama cevap bulamazsın, bulsan da bahaneler üretirsin,
hah işte o zaman hayatın aslında anlamsız olduğunu anlarsın, ama sonra geçer,
geçmezse siki tuttuğunun resmidir zaten, bir depresyondan çıkıp diğerine girmen yakındır
sonra gelsin antidepresanlar-ilaçlar...
yaa öyle işte..
bugunlerde sıkca hissedilendir. gün gectikce bu dusuncenizden kurtulmak yerine yogunlasirsiniz. gelip gecici hissiyat diyelim biz ona ve kaldigimiz yerden devam edelim.
Küçük bir tartışma ve olay sonrası ortaya çıkabilir.O zamana kadar hep dolmuşsunuzdur ve artık taşma zamanı gelmiştir.Şaşırırsınız küçük birşeyin size hayatı anlamsız kılmasını bilmeden çoktan dolduğunuzu.
burak yıldırım'ın sırf bir maç kaybedildi diye haybeye öldürüldüğü andır. şimdi sevinme sırası kimde? alın galibiyetinizi de, kupanızı da götünüze sokun!
