Durust davrandığımda kötü sonuclar alacağımı anladığım andır. Bir şeyleri ciddi ciddi sorgulamaya baslayinca anladim aslinda herkes ayni fikirde. Ama herkesten hiç birinin sorunu değil bu. Bu gerçek. Dürüst kalmak istiyorsan risk almak, risk alıyorsan kaybetmek zorundasın. Ama ben yine de dik kafaliligimdan ödün vermiyorum. Yaşayalım görelim allah kerim.
sen seviyorum diye götünü yırtarsın o gözünün yaşına bakmadan gider elin zibidisini sevmeye kalkar. seni benim kadar seven bulamayacaksın kadın boşa uğraşma.
hayat cok acımasız, cok adaletsız, bazı seyler cok caresız. teyzemın kocasının kanser oldugunu ama ıyılesme ıhtımalının olmadıgını ogrendım. teyzem, kuzenlerım ve hayatı boyunca cocuklarını dusunmekten baska bir şey yapmayan canım enıstem.
sonra dıyarbakırda patlama mı olmus ne umrumda degıl. bızım yuregımız alev alev suan.
Kendini ağlamamak için deli gibi sıkarken o ilk akan gözyaşları ben gerçeklerin böylesine yüzüme vurulduğunu iliklerime kadar bu zamanlarda hissediyorum anlıyorum korkuyorum o acı veren sözleri olayları görmemeye çalışıyorum hatırlamamaya atmaya çalışıyorum kafamdan o son ana kadar ölecek gibi oluncaya kadar ağlamasam konuşmasam çatlayacakmışım gibi hissetiğim zaman bu şte bu anlar hayatın en acımazsız anları hiçbir şey hafifletilmiyor değiştirilmiyor siz acı çekiyorsunuz daha az hissetmenizi sağlayan bir şey yok ve gerçeği değiştiremiyorsunu artık kaçamıyorsunuz.
üniversiteye hazırlanmaya başladığın o ilk dönemler sonrasında artarak devam eder bu farkındalıklar ben bu zamana kadar nasıl yaşadım ne yaşadım diye sorgulamaya başlarsın.
