bana bir ağız gargarasını hatırlatan durumdur. yıllar öne bir ağız gargarası vardı evde, grip olunca yapayım dedim. o kadar rezil bir gargaraydı ki tat alma duygumu o gün tamamen yok etti. karnım acıkıyor, yemek yiyorum ama yediğimden hiçbir tat alamıyorum. ne peynirin tadı ne de çikolatanın tadı belli ağzımda. varlıkları var tatları yok. böyle bir durumdur aslında hayattan tat almamak.
Tat almak için sürekli gelecekten medet umuyorum. Halbuki önce elimdekinin mutluluğunu yaşamam, anlamam lazım. Ama bunu bir türlü başaramadığımdan bir sonraki seviyeye de geçiş yapamıyorum. Şuan; bunları yazarken bile bir tarafım 'mutlu olacak ne var sanki?' Diyor. Bu tarafım susmadığı sürece de ben boşa bekleyip duracağım.
şu anki dünya insanının çoğunlukla yaşadığı durumdur. boşvermişliğin hüküm sürdüğü, her şeyin hazır ve nazır olduğu tüketen toplum için yadsınamaz bir sonuç olarak görülebilecek bir söylemdir.
