bitmiş tükenmiş insanadır . depresyonun eşiğine gelmiş insanadır . bir an önce toparlanıp hayatına yeniden yön vermesi ve başlangıç yapması lazım olan insandır .
beklenti içinde olmamak kötüdür. şimdi böyle 'bekara karı boşamak kolay' misalı başına gelmeyen bilmez ama herkesin kaldırabilceği bir yük değildir. ergnlik bunalımlarından, bencillikten ve karşılıksız emek verebilmekten kaçınmamak; kendini herşeyin en kötüsüne hazırlayarak temkinli olmaktır.
özgür insandır. beklentiler, insanın devamlı daha iyisine olan düşkünlüğünü, sisteme olan bağlılığını, başkalarından üstün ve daha iyi durumda olma hırsını körükleyen prangalardır. beklentilere sahip olmayan insan çıkarıp atmıştır o prangalarını. hepimizden daha özgürdür.
bu hal durumu benim gibi öss* gibi bir beladayken ve ailenizin sizden beklendileri varken başınıza geliyorsa depresyonada sebep olabilir.* yani öyle çiçekler böcekler hayat sevince güzelanı yaşa gibi şeyler yok.
sadece gideceği zamanı bekleyen insandır. günlük yaşamında klasik bilindik şeyler yapılır. yaşarsın ama bir yanın eksik bir şekilde. beklediğin istediğin şeyler olmadıktan içi boş kendisi sıkıcı bir hayat sizi bekler. beklentileriniz de bir insanın en doğal hakkı olan şeyler de olsa çoğu zaman size nasip olmayandır. belki de sizin alın yazınızdır ama çoğu zaman şanssızlığınızdır. bu şanssızlıkta her zaman yakınınızda olacaktır. bir çok insan büyük şeylerden mutlu olmaz ve her zaman mızmızlanırken sizin en ufak isteklerinizin yanınıza bile uğramaması gerçekten can sıkan bir durum, sadece nedenleri düşünmenize sebebiyet verendir.
ya cok karamsar insandir ya da herseyi elde ettigini dusunen bir zuppedir.
hayatta alinan her nefes atilan her adim bir beklentidir.farkinda olmasakta adimin bitip oturmayi bekleriz nefes alirken nefesin kesilmemesini bekleriz.hep bekleriz ve yetinmeyiz.
ben. uzunca bir süredir mal gibi yaşamaktayım. (bkz: itiraf.com) ama bu benim için süper bir durum değil. hani öyle anı yaşamak, her çiçekten bal almak gibi bi durum yok ortada. mal gibi evde oturup gündüz gündüz esra ceyhan'a bakıyorum falan. ancak hayattan hiçbir beklentisi olmayan insanın yapacağı bir şeydir mesela bu. neyse yazarken bile içime sıkıntı geldi...
dönemsel bir durum olduğu umut edilmektedir. çünkü bu sıralar ;serenitytheone o insana örnektir. bazen diyorum gece yatsam sabah kalkamasam hiç hastalık eziyet çektirmeden..
ne için yaşadığı belli olmayan insandır. halbuki bana göre yaşamın devam ettirilebilmesinin temelinde belli bir amaca sahip olmak yatar. bu amaç elbette kişiden kişiye değişebilir, lakin anlamsızlıktan iyidir. bu amaç; hayata iz bırakmak derdinde olan kişilerin işidir. ve bence kutsal bir iştir. bulutsuzluk özlemi'nin yine düştük yollara isimli parçasında bir yerlerde bu mevzuya çok güzel değinilmiştir. şöyle der nejat* pek bir güzel;
orada bir yer var ki
o yer bizim yerimizdir
iz bıraksak geçerken
bize yeter
güzel insandır. sakindir, rahattır. ne mutlu ne de mutsuzdur.
dışardan eve geldiğinde çok sıkışmışsa; rahatladıktan sonra yüzünde saatlerce hafif bir gülümsemeyle gezen insandır.
hoca türban girsin mi üniversiteye? sorularına. "kışın iyi de, sıcakta pişirir lan" diyen insandır.
dayak yedikten sonra büyük bir huzurla teselliyi soğuk yatakta bulan insandır.
zabıtadan kaçan simitçi ve zabıtayla beraber koşarak yere düşen simidi satıcıya yetiştiren insandır.
dolmuşunyanında koşup "müsait bi yerde kaptan..." diyen insandır.
aç kaldığında "aç yatan tok kalkar" deyip yatağa süzülen insandır.
belki o da hayata dair umutlu olmuştur bir zamanlar. hatta öss ye girmiş bir hayat sahibi olmayı düşlemiştir belki... ama zamanla kendinden soğutan hayata siktir çekip beklentisiz kalmayı öğrenmiştir. inadına yaşadığı için devrimcidir kendi içinde...
