insanın hiçbir zaman gerçek bir dostunun olmaması. istisnasız her insan ilişkisinde bulunan çıkarcılık. beraber büyüdüğün, kendi işini verdiğin adamın bile sana yamuk yapabiliyor olması da bunun hayatımdaki en büyük kanıtıdır aynı zamanda. bu sebeple hayatıma sonradan girmiş insanlara değer vermemeyi öğrendim, daha mutlu yaşıyorum.
1.insanlara çok güvenmemek gerek, malum hepimiz çiğ süt emmişiz ne zaman ne piçlik yapacağımızı biz bile kestiremiyoruz.
2.paranın her kapıyı açtığını öğrenmek istemedikçe zorla öğrettiler gözümüze soka soka.
3.terkeden eski sevgiliyi 4. kere affetmemeyi öğrendik. 5. kere terkedildiğinde öğreniyor insan.
