ertelemenin insanı mahvettiği. kendine saygının, beklentileri başarıya bölmenin matematiği ile oluştuğu. hayatı gerçekten hafife almanın ağır bedelleri olduğu. sabretmenin dert yanmaktan daha az yorduğunu görmek.
ne kadar yakın olursanız olun, ne kadar iyi geçinirseniz geçinin şu hayatta anne-baba kadar fedakar, anne-baba kadar yakın başka bir insan daha yoktur sizin için. çıkarları uğruna satar diğer insanlar ama anne baba siz söz konusu olduğunuzda kendini bile önemsemez.
düşmanın hata yapıyorken onu asla rahatsız etme. hayatı düşmanın olarak da görme yalnızlığın her türlü gideri olsaydı keşke.. kim olursan ol ne yaparsan yap elbet sonu yalnızlık çıkmazıdır böyle sonunda yosunlu taş duvarlar, duvar yazıları çöplü falan.
