Seni başka biriyle bir tutup, mesela sana onunla aynı hediyeyi alan insan, sana hakikatte değer vermiyordur. Özel ve farklı bir yere koyduğun bir insan için yeterince özel olmadığını hissettiysen, o öyledir. Hakettiğin değeri ve sevgiyi görmüyorsan, gördüğün kadarını göstermelisin. Zira her insan "vefa" kavramını hazmetmiş değildir.
Hayatta hiç bir şey istediğin gibi gitmeyecek istediğin okula gidemezsin, istediğin işi yapamasın, sevdiğin kişiyle birlikte olamazsın, isteğin parayı kazanamaz hayallerini gerçekleştiremezsin ama buna önceden kendini alıştırırsan kimse seni yıkamaz. yolu dolaşır gelirsin dağı aşamazsan deler geçersin köprü yoksa yüzer geçersin. Eğer hala hayat seninle uğraşıyorsa bu yaşadığını gösterir.
asla stres yapmamam gerektiği. neden mi? oldum olası sessiz bir insandım ben, ilkokul ve ortaokul yıllarında daha belirgindi bu özelliğim bilmeyen yoktur okul zamanlarında at gibi koşturulur ve birbirimizle yarıştırılırdık. suç kimde bilmiyorum belki eğitim sisteminin belki biraz ailenin belki de tamamen benim suçum ama 6. sınıftan sonra aşırı streslenmeye başladım malum lise sınavları falan yaklaşıyordu artık sessiz bir insan olduğum içinde içime atar ağlardım hep her deneme sınavından sonra annemin dizinin dibinde ağlardım sürekli bu şekilde aylar yıllar geçti derken lise sınavı zamanı geldi ben sakin görünüyordum ama içimde fırtınalar kopuyordu. ilk defa stresden diş etlerim sızlıyordu. neyse 2 3 yıl sonra nedensiz olarak komple bir doktor kontrolünden geçtim ve o zaman öğrendim ki strese bağlı çok ciddi bir hastalığım var ve ilerlemiş belli ki birkaç yıl geçmiş aradan. onu öğrendikten sonra daha streslendim ama lisenin sonlarına doğru anladım ki stres yapmak zarardan başka bişey getirmedi o yüzden duruldum o zamandan beride hiç bişeyde stres yapmadım hatta fazla bile rahat bir insan oldum.
