Ailen dışında kimseye güven olmaz felsefesiyle yaşıyorum süper bişey. Ne hayalin oluyor ne hayal kırıklığın. Ölü gibi. Amman ne hoş. Ne yani, kıymet bilmeniz için ne yapmak gerekiyor?
Gecenin bir yarısı yatağa girmeye hazırlanırken, bir anda bir telefon gelip çok sevdiğin birinin hayatını kaybettiği andır. Hay anasını ben böyle hayatın deyip, derin üzüntüler içine girip, birden namaz kılmaya mı başlasam dediğim anlar.
Herzaman guclu dur. Ve kimseye koz vermedir. Bunu aci bir tecrubeyle edindim. Ardindan uygulamali ders yaptim, birinin hayatini ancak guclu durunca mahvedebilecegimi, bunun o kisinin erkek veya kiz olmasiyla ilgili olmadigini ogrendim.
Bu başlığa yaş aldıkça daha devam ederim heralde yazmaya. Bir ders daha aldım. Eğer seni üzen biri varsa ister annen baban kardeşin olsun ister sevgilin ister en değer verdiğin kişi farketmez; eğer seni üzüyorsa ve artık bu kaçıncı sabredemiyorum diyorsa hayatından çıkar. Senin sabrının sonunu selamet görmesin hiç kimse.
