geçmişe baktığında "o an ne mutluymuşum" demek değil de içinde bulunduğun an, işte o an "şu an ne kadar mutluyum" dediğim anlardır. bir cumartesi akşamı binilen vapurda karşının ışıklarını görmektir mesela.
ilkokulda okulu asıp müzeye gitmek,
ortaokulda okulu asıp atari salonuna gitmek
lisede okulu asıp sinama vb gitmek,
üniversitede ise sadece dersi asmak..*
ilkokul sonunda anadolu lisesi'ni kazandığını öğrendiğin an. 11-12 yaşındaki bünye her kazanılan şeyin iyi olduğunu zannederek elinde sonuç zarfıyla hoplaya zıplaya eve gelir. halbuki bu kendisine ailesinden ayrı geçecek 11 yılı( anadolu lisesi+fen lisesi+üniversite ) haber veren bir andır.
