kendi dünyasını hayattan bağımsız bir eksene oturtmaya çalışan, canı yanmasın diye hayatın acı gerçeklerine hep duyusuz kalan, bir çeşit kendi kabuğunda yaşayan insanların, hayatla aralarına duvar örmeleri. görünmemesine rağmen, o duvar ordadır ve gerçek bir duvarın bütün yalıtım özelliklerini gösterir. bazen öyle bir an gelir ki, hayat seni ordan çıkarmak için gelir ve o duvarı yerle bir eder.
hayatla girilen tüm diyaloglarda olduğu gibi çelişik bir durumu gösterir. Hayatla araya mesafe koymak gibi bir resmiyet durumunu betimler.
Tüm çabalamalara rağmen, duvarı örerken de hayatla haşır neşir olunur... Öyle ki ömrünüz o duvarı örmek için çabalamaktan ibaret bir hayat olarak kalakalır. Yani ellerini üzerinizden çekmesini istediğiniz hayat, deliklerden 1 yerden yine size bulaşmış olur. Yani karamsar, yapış yapış, yalnız bir hayat olarak döner size, duvarı öremediğinizin ispatı olur.
